105
ακόμα και σήμερα , το σύστημα που ακολουθούσε η οικογένειά της για να μάθει ο Αλέξης να μιλάει . Ήταν πλαστικοποιημένες εικόνες κάθε ενός αντικειμένου , ώστε να μπορούν να επικοινωνούν μαζί του . Για λίγα χρόνια , το σπίτι τους ήταν σαν γκαλερί πλαστικοποιημένων καρτών . Όλα αυτά , σιγά - σιγά , έπιασαν τόπο . O Aλέξης , όχι μόνο μίλησε , αλλά κατάφερε να πάει σε κανονικό σχολείο ( με μια χρονιά καθυστέρηση ), να αποκτήσει χόμπι , φίλους , αγάπη και αποδοχή αλλά και να ανακαλύψει τα ταλέντα του . Παρόλο που η Ελευθερία προχώρησε μια τάξη , δεν έπαψε ποτέ να είναι δίπλα στον αδελφό της . Σαν μεταφράστρια , σαν ασπίδα , σαν στήριγμα . Επίσης , θα ήταν ψέμα αν έλεγε κανείς πως ο Αλέξης υπέστη κάποια μορφή ρατσισμού , εκτός από δύο περιπτώσεις μικροψυχίας που το κορίτσι και η οικογένειά του ήταν αρκετά μεγαλόψυχοι για να μην τις θυμούνται . Όλοι μαζί λάμβαναν δράση όλο και περισσότερο , μιας κι ο αυτισμός δεν " γιατρεύεται " με κάποιο φάρμακο , χάπι ή ένεση . Αυτό που λείπει από τα παιδιά με αυτισμό είναι η έμφυτη κοινωνικότητα . Το " χάπι " τους είναι η κοινωνία . Ο Αλέξης καθώς μεγάλωνε , ανακάλυψε μια ιδιαίτερη αγάπη ως προς τις ξένες γλώσσες , ειδικά στα αγγλικά . Οι δάσκαλοί του έλεγαν συχνά για αστείο όταν τον έβλεπαν : « Έρχεται το BBC » , ενώ οι συμμαθητές του ότι μιλάει σαν Άγγλος Λόρδος . Στη συνέχεια , του βγήκε ένα ταλέντο και μια ευκολία στο χειρισμό ηλεκτρονικών παιχνιδιών . " Κόλλημα " θα έλεγε κανείς . Τα ταλέντα του τράβηξαν την προσοχή αρκετών ανθρώπων που ασχολήθηκαν μαζί του και τον βοήθησαν . Η Ελευθερία πέρασε στο Μουσικό Γυμνάσιο . Λέει συνέχεια πόσο καλλίφωνος είναι ο αδελφός της και ότι έχει το πιο " μουσικό αυτί " που υπάρχει . ' Αραγε σε ποιο γυμνάσιο θα πάει αυτός ; Θα τα καταφέρει ; Τι τον περιμένει ; Ο Αλέξης συνεχίζει να μεγαλώνει , να βελτιώνεται όλο και περισσότερο και να βελτιώνει την κοινωνία που τον περιβάλλει . Η περίπτωσή του διδάσκει σε όλους να μην είναι ρατσιστές και να μην υποβαθμίζουν κάθε τι διαφορετικό γύρω τους , να αποδέχονται κάθε άνθρωπο αναλόγως με το τι έχει μέσα του και να μην είναι επιφανειακοί . Ούτε η Ελευθερία , ούτε κανείς από την οικογένειά της δεν ντράπηκε ποτέ για τον Αλέξη . Πάντα τους έκανε περήφανους με την καλοσύνη του , με τα επιτεύγματα και τις επιτυχίες του και αυτό συνεχίζει να κάνει . Σήμερα , το " επιπλάκι " έχει γίνει ένα όμορφο αντράκι , όπως λέει η μαμά , που αν δεν της πει εκατό φορές Σ ' ΑΓΑΠΩ την ημέρα , δεν τον αφήνει ήσυχο . Κι ας ζηλεύει λιγάκι η Ελευθερία και οι αδελφές της . Δεν πειράζει .