6 . TΨΡΑ ΑΝ ΣΟΣΕ , Ευάγγελος Σσιατής ( 3 ο βραβείο )
Ν ήλιος δεν είχε εμφανιστεί ακόμη . Ρα γκρίζα σύννεφα τον έκρυβαν , σκιάζοντας την πόλη . Ν χειμώνας είχε μπει για τα καλά και οι πρώτες νιφάδες χιονιού έκαναν την εμφάνισή τους στα παράθυρα του αυτοκινήτου μου . Βεν είχε πολλή κίνηση στους δρόμους και έτσι ήμουν αρκετά χαλαρός με το θέμα του χρόνου . Γίχα υπολογίσει ακριβώς την απόσταση από το διαμέρισμά μου στο γραφείο ώστε να οργανώνω σωστά τον χρόνο μου κάθε μέρα , κα να μην αργώ . Ώφού πάρκαρα το αυτοκίνητό μου , φόρεσα το μπουφάν μου και κατευθύνθηκα προς το γραφείο . Πτο μέσον σχεδόν της διαδρομής τα κορδόνια των παπουτσιών μου χαλάρωσαν και λύθηκαν , με αποτέλεσμα να σκύψω να τα δέσω . Ν χρόνος ήταν πολύτιμος και δεν μπορούσα να τον σπαταλώ για ανοησίες ! Πκύβοντας να δέσω τα κορδόνια μου , άκουσα ένα βήξιμο . Πτην αρχή δεν έδωσα σημασία . Κετά όμως το ξανάκουσα πιο έντονα . Έστρεψα το βλέμμα μου λίγο δεξιά και τον είδα . Ήταν καθισμένος οκλαδόν , τυλιγμένος με μια παλιά , ξεφτισμένη κουβέρτα . Ρα μακριά του μαλλιά ήταν λιγδιασμένα και έκρυβαν το πρόσωπό του . Πηκώθηκα και τον πλησίασα αργά . ταν κατάλαβε ότι τον παρατηρούσα έστρεψε το βλέμμα του αλλού , αλλά εγώ πρόλαβα και τον είδα . Ρα γαλαζοπράσινα μάτια του φώτιζαν όλο το πλαίσιο του προσώπου του . Πτην αρχή δεν τον κατάλαβα , αλλά μετά άρχισε να κλωθογυρίζει η ιδέα στο μυαλό μου , και τον αναγνώρισα . Αεμάτος ενθουσιασμό , άνοιξα το στόμα μου να του μιλήσω , αλλά μετά το μάτι μου έπεσε πάνω στο χαρτόνι μπροστά στα βρώμικα γόνατά του . Ήταν
88