Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 78

« Ρι ρωτάς , Αιώργη ; πάλι τύφλα στο μεθύσι είναι », πετάχτηκε ο Ώνέστης . « Έλα , βάλε ένα χεράκι να τον φορτώσουμε στο αυτοκίνητο και να τον πας στο σπίτι του ». « Ξονάω … το κεφάλι μου … ζαλίζομαι », διαμαρτυρήθηκε ο Πταύρος στο βίαιο τράβηγμα των συγχωριανών του . « Πας παρακαλώ , αφήστε τον κάτω , μην τον κουνάτε . Ζέλω να του ρίξω μια ματιά ». Ένα κορίτσι ήταν ανακατεμένο με τους λίγους χωριανούς , η αγροτική γιατρός που πριν λίγους μήνες είχε προσληφθεί στο νοσοκομείο της Βράμας . Κε τα έμπειρα χέρια της βεβαιώθηκε ότι ο Πταύρος δεν είχε κάποιο σπάσιμο , ούτε και κάποιο σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι . σο τον εξέταζε το κορίτσι , ο Πταύρος που είχε πια συνέλθει για τα καλά « εξέταζε » κι αυτός τη νέα με τη σειρά του . Ε ψηλή κοπέλα με τα μακριά καστανά μαλλιά δεν του θύμιζε τίποτα . « Βεν έχεις τίποτα ! Άγιο είχες και δεν χτύπησες !» « Π ‟ ευχαριστώ », ψέλλισε ο Πταύρος , θαμπωμένος από την ομορφιά της . « Γ , δεν έκανα κάτι σπουδαίο . Άλλωστε , κάθε μέρα σώζω ζωές ανθρώπων », γέλασε με τη σαστιμάρα του . « Γίμαι η Πιλένα Αιουρίκοβα , η αγροτική γιατρός στο νοσοκομείο της Βράμας . Νι λιγοστοί χωριανοί είχαν από ώρα φύγει . Αι ‟ αυτούς ο Πταύρος δεν άξιζε ούτε ένα τους λεπτό να του διαθέσουν . Πηκώθηκε , σκούπισε αδέξια τα χέρια του … « Πταύρος Ζεοδωρίδης », είπε και έτεινε το χέρι του στο κορίτσι . « Γίσαι ο γιος της κυρά-Γυτυχίας ;» ρώτησε η Πιλένα . « Λαι , πώς το ξέρεις ;» « Βεν το ξέρω , απλά το μάντεψα απ ‟ το επίθετο , βλέπεις είμαι η γιατρός που την παρακολουθεί ». « Ρώρα που γνωριστήκαμε , πιστεύω πως θα τα ξαναπούμε . Γ … τι θα „ λεγες να σε κεράσω ένα ποτό … για να σε ευχαριστήσω που με βοήθησες ;» « χι κι άλλο ποτό , Πταύρο ! Λομίζω ότι αρκετό έχεις καταναλώσει . Ρα λέμε . Αεια σου ». Ξριν μπει στο αυτοκίνητό του , της έριξε ένα βλέμμα όλο παράπονο .
78