σώσουν , ότι τα τραύματά σου ήταν πιο σοβαρά απ ‟ ότι πίστευαν .» « τι πλέον δεν θα ξαναέβλεπα ποτέ ξανά τον αδερφό μου λόγω ενός οδηγού που οδηγούσε μεθυσμένος . τι δεν θα ξαναλέγαμε αστεία ούτε θα με ξαναέπρηζες να έρθω να μου δείξεις το γκολ που έβαλες στο ποδοσφαιράκι . τι δεν θα πήγαινες στην σχολή που ήθελες και ούτε θα ακολουθούσες το επάγγελμα που επιθυμούσες . τι πλέον δεν θα γιόρταζες γενέθλια ούτε θα πήγαινες για διακοπές στην Θεφαλονιά όπως είχατε κανονίσει όλοι σαν παρέα .» Κε κάθε της τέτοια σκέψη , ο τοίχος που είχε υψώσει για να εμποδίσει τα συναισθήματα της να έρθουν στην επιφάνεια , έπεφτε , κι η Άρτεμις χωρίς να το καταλάβει έκλαιγε όλο και πιο πολύ , ώσπου έφτασε στην τελευταία της σκέψη λόγω της οποίας δεν μπορούσε σχεδόν να αναπνεύσει από την ένταση των δακρύων της . « τι δεν θα προλάβαινες να ζήσεις τη ζωή σου , να παντρευτείς , να κάνεις παιδιά να αποκτήσεις ακόμα και εγγόνια λόγω μιας στιγμής για την οποία ούτε καν που έφταιγες . Ρότε ήταν που τα έχασα . Άρχισα να κλαίω και να ουρλιάζω στους γιατρούς να προσπαθήσουν κι άλλο , ότι δεν μπορούσαν να σε αφήσουν έτσι γιατί ήσουν ο αδερφός μου , ο μεγάλος μου αδερφός ο οποίος με έκανε να γελάω και ο οποίος ήταν πάντοτε δίπλα μου και ότι δεν γινόταν να έχεις φύγει . Ήταν ακόμα χειρότερο για μένα όταν έβλεπα τις οικογένειες των φίλων σου να κλαίνε από χαρά γιατί τα παιδιά τους , τα αδέρφια τους και τα ξαδέρφια τους επέζησαν . Κε έκανε να θυμάμαι όλο και πιο πολύ ότι εκείνοι θα ζούσαν για χρόνια ακόμα με τους αγαπημένους τους αλλά εγώ δεν θα σε ξαναέβλεπα ποτέ .» Ώισθανόταν ένοχη γι ‟ αυτό αλλά η αλήθεια ήταν ότι ένα μικρό κομμάτι της ευχόταν να συνέβαινε το ίδιο και στους υπόλοιπους έτσι ώστε να καταλάβαιναν το τι περνούσε εκείνη την στιγμή . « Ρην επομένη , την ημέρα της κηδείας ήταν ακόμα χειρότερα . Ρο σοκ είχε φύγει κάπως και αυτό σήμαινε ότι συνειδητοποιούσα όλο και πιο πολύ την πραγματικότητα . ταν σε είδα μέσα στο φέρετρο τόσο χλωμό δεν κατάφερα να το αντέξω . Ώλλά όσο βασανιστικό
73