Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 40

Κπαίνω στο δάσος και απλώς παρατηρώ του λουλουδιού το άνθος και το μικρό το ζώο . λα τα πλάσματα με μια φωνή τραγουδούν το τραγούδι της φύσης . Σθάνει όμως ένα ζώο ανήμερο και κάνει το δάσος καπνό . Θαι αναρωτιέμαι αν θα ξανακούσω το τραγούδι της χαράς το τραγούδι της φύσης .
32 . ΣΟ ΣΡΑΓΟΤΔΙ ΣΟΤ ΨΚΕΑΝΟΤ , Ιωάννα Καλλιανιώτη
Ρο τραγούδι του ωκεανού Ξερπατούσα δίπλα στη θάλασσα Κε βήμα σταθερό , αργό Ρο κύμα έσκαγε πάνω στα βράχια Θαι ακουγόταν το τραγούδι του ωκεανού . Μαφνικά φύσηξε ένα απαλό αεράκι Πτον ρυθμό της θάλασσας Πταλμένο από το φεγγάρι Ξου κρυβόταν πίσω από τα σύννεφα . Γίχε βραδιάσει και ο ουρανός ήταν σκοτεινός Μεπρόβαλε ένα αστέρι από το πουθενά Πυνέχισα να περπατάω . Κε μάτια βουρκωμένα σήκωσα το κεφάλι Θαι κοίταξα προς τον ωκεανό Γίδα ένα μαύρο σεντόνι Λα τυλίγει εμένα και την ψυχή μου . Πκεφτόμουν τα μάτια σου Παν δύο άστρα που φώτιζαν τον ουρανό Έκατσα στην ακρογιαλιά . Κε μάτια πλατιά Ζυμήθηκα τα λόγια σου
40