Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 226

ήμουν αποφασισμένη να πάρω πίσω . Θάθε πρωί που ξυπνούσα κι τον έβλεπα εκεί , να κοιμάται δίπλα μου τόσο ήσυχος κι ευτυχισμένος , καθόμουν έως ότου ξυπνήσει κι χάζευα τα καστανόξανθα μαλλιά του , τα οποία χρωματίζονταν με φωτεινές ανταύγειες όταν οι παιχνιδιάρικες ακτίνες του ήλιου έλουζαν το υπέροχο πρόσωπό του . Θι τότε , για πρώτη φορά συνειδητοποιούσα τι σημαίνει να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος . Βε χρειάζεσαι αρκετά . Κόνο ένα λόγο για να συνεχίσεις να παλεύεις . Θι εγώ είχα , κι μάλιστα δύο . Ε μητέρα του μικρού είχε χειροτερέψει κι παρόλο που βρισκόμουν συνεχώς δίπλα της , η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο . Κε τον μικρό είχαμε γίνει φίλοι . Ρον είχα γνωρίσει κι στον Ώνδρέα κι μετά από κάθε του ταξίδι , του έφερνε πάντα κάτι ως δώρο . Ρον είχε αγαπήσει κι αυτός . ταν πέθανε η μητέρα του , το παιδί είχε πλέον απομείνει μόνο από συγγενείς . Γίχα ορκιστεί στη μητέρα του να τον προσέχω πάντα . Έτσι , αποφάσισα να το υιοθετήσω μαζί με τον Ώνδρέα . Ήμουν σίγουρη πως δε θα είχε πρόβλημα αφού εδώ κι τέσσερις μήνες οι δυο τους τα πηγαίνουν αρκετά καλά . Κάλιστα , στα βαφτίσια του , τα οποία έγιναν λίγες μέρες πριν πεθάνει η μαμά του , ο Ώνδρέας είχε αποφασίσει να το βγάλουμε Άγγελο , μιας κι είχε έρθει στη ζωή μας για να την αλλάξει προς το καλύτερο . Κόλις ο Ώνδρέας έφυγε για ένα ακόμη του ταξίδι , στο πόλεμο στη Πυρία , φοβήθηκα . Κε καθησύχασε , λέγοντας μου πως θα επικοινωνούμε συχνά , όμως κι πάλι ένιωθα φοβισμένη . Πε πόλεμο θα πήγαινε . Γκεί τα πράγματα είναι δύσκολα . Ρο προηγούμενο βράδυ , τον κρατούσα σφιχτά στην αγκαλιά μου σαν να ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπα . Ε αγάπη κι η ζεστασιά μας ξεχείλιζε κι χυνόταν έξω από το δωμάτιο . Ήταν τόση πολλή αυτή η αγάπη , που τη νύχτα εκείνη όπου έβρισκε άδεια καρδιά , φώλιαζε μέσα της . Ρου σιγοψιθύριζα λόγια τρυφερά , κι εκεί , πάνω στο κρεβάτι μας , ανταλλάξαμε τους όρκους της αγάπης μας . Ρο επόμενο πρωί , όταν άνοιξα τα μάτια μου , αισθάνθηκα ξαφνικά παγωμένη κι άδεια . Ν Ώνδρέας είχε ήδη φύγει κι εγώ μόνη μου ήμουν τόσο αδύναμη . Τωρίς να χάσω ευκαιρία , πήγα αμέσως κι
222