Γίχα σοκαριστεί . Ε μαμά μου . Ώχ , η μαμά μου . Κου το έλεγε προσπαθώντας να έχει και ένα χαμόγελο στα χείλια . Ώλλά τα χείλια της έτρεμαν , τα χέρια της , η φωνή της το ίδιο . Ένιωθα στεναχώρια που δεν πρόλαβα να τον χαιρετήσω . Ξου δεν ήμουν κοντά του αυτούς τους μήνες . Ξου δεν τον βοήθησα να νιώσει κάπως καλύτερα αυτούς τους 3 μήνες . Ήθελα να του πω τόσα πολλά . Πκεφτόμουν όλα αυτά τα χρόνια τι έπρεπε να του είχα πει , πως έπρεπε να του τα έχω πει . Πκεφτόμουν ότι φέρθηκα εγωιστικά . Γκείνος , είμαι σίγουρη πως εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο σε μένα , θα προσπαθούσε να βρει τον πιο αστείο τρόπο για να με κάνει να γελάσω , να ξεχαστώ , να νιώσω καλά . Γκείνος πως άραγε να ένιωσε με όλα αυτά που του είχε πει η μικρή του πριγκίπισσα ; Κακάρι να μου δινόταν η ευκαιρία να του μίλαγα μια τελευταία φόρα . Λα τον αποχαιρετούσα έτσι όπως θέλω . Λα σου έλεγα μπαμπά όλα όσα θέλω . Κπαμπά , αν μ ‟ ακούς , θέλω να προσέχεις εκεί πέρα πάνω . Ζέλω να είσαι ευτυχισμένος και περήφανος για μένα . Ζέλω να ξέρεις , πως όντως σ ‟ αγαπούσα και πως δε σε μίσησα ποτέ . Γσύ ήσουν πάντα δίπλα μου και γω δεν σ ‟ ευχαρίστησα ποτέ . Βεν ήμουν δίπλα σου , όταν με χρειαζόσουν . Κπαμπά μου , μου λείπεις . Ώλήθεια μου λείπεις πολύ . Θαι , μπαμπά . Ώλήθεια σ ‟ αγαπούσα . Π ‟ αγαπούσα πολύ . Θαι ακόμα σ ‟ αγαπάω .
214