θέλω να κοιμάμαι με αγωνία κάθε βράδυ , καθώς δε θα ξέρω τι μου ξημερώνει αύριο . Ών είναι να μου ξημερώνει αυτό το χάος , αφήστε με να κοιμάμαι . Ρότε θα ονειρεύομαι … Αιατί να μου ανοίξετε τα μάτια ;
13 . ΑΓΑΠΗΣΟ ΜΟΤ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ , Ανθής Ευφραιμίδη
Ώγαπητό μου ημερολόγιο , Πε βρήκα τυχαία την ώρα που μάζευα τα τελευταία πράγματα από το πατρικό μου . Κετακομίζω στην επαρχία . Ζα πάω να μείνω με τον άντρα μου στο χωριό του . Έχουν περάσει 20 χρόνια από την τελευταία φορά που σου έγραψα . Ξρέπει να ήμουν περίπου 9 χρονών . Κόνο που δεν θυμόμουν γιατί σταμάτησα να σου γράφω . Έτσι άρχισα να σε διαβάζω από την αρχή . Ξρώτη φόρα σου έγραψα το Βεκέμβριο του 1994 . Ρότε ήμουν 7 ετών και πριν 2 μέρες είχα τα γενέθλια μου . Που είχα πει , πως από εκείνη τη στιγμή και έπειτα θα σου έγραφα καθημερινά , ώστε να ξέρεις τι μου συμβαίνει . Κου άρεσε τόσο πολύ να σου γράφω . Ήσουν δώρο γενεθλίων του μπαμπά μου . Ζεωρούσε πως μ ' αυτόν τον τρόπο θα μάθαινα γρήγορα να γράφω καλύτερα . Θαι πιστεύω πως δεν είχε καθόλου άδικο . Ώυτό που σου πρωτοέγραψα ήταν για το πάρτι γενεθλίων μου . Ε μαμά είχε φτιάξει τόσα πολλά φαγητά και ο μπαμπάς είχε αναλάβει την τούρτα . Ρην είχε κάνει μεγάλη και ροζ με κίτρινα μικρά λουλουδάκια . Έμοιαζαν τόσο αληθινά . Ξάνω έγραφε “ Τρόνια πολλά πριγκίπισσά μου ”. Γίχαν έρθει οι συμμαθητές μου από το σχολείο και θυμάμαι χόρευα σε όλο το πάρτι με τον μπαμπά και η μαμά ζήλευε . Ών και στρατιωτικός ,
210