Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 186

Ών παρατηρήσετε γύρο σας , θα δείτε αρκετά τέτοια παιδιά , που μερικά από αυτά σε απρόσμενες καταστάσεις ή και στον αποκλεισμό τους από την κοινωνία . Ών δεν τους συμπαρασταθούμε η ιστορία τους δεν θα έχει αίσιο τέλος . Αι ‟ αυτό θα πρέπει να τους συμπαρασταθούμε και να τους κάνουμε αποδεχτούς στην κοινωνία μας . μως η δική μας ιστορία έχει αίσιο τέλος . Ε μοναξιά της έγινε η χαρά της !
8 . ΕΤ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ; Μαρίας-Φριστίνας φήκα
Βύσκολο είναι να μοιραστείς τις σκέψεις σου με κάποιον . Γιδικά όταν αυτός ο « κάποιος » δεν υπάρχει . Θανέναν πλέον δεν είναι δυνατόν να εμπιστευτείς . Νύτε καν την ίδια σου την οικογένεια , τα άτομα που σε μεγάλωσαν και εσύ τα αποκαλούσες « μητέρα » και « πατέρα ». Ώυτό πάντα θα είναι ένα μεγάλο ερώτημα . Αιατί δεν μπορείς να είσαι ελεύθερος και να εκφράζεσαι ούτε στην ίδια σου την φαμίλια ; Ε απάντηση είναι πολύ απλή , αλλά και μόνο μια . Αιατί όσο καλές βάσεις και αν έχει λάβει ένα άτομο από την οικογένειά του , πάντα θα υπάρχει και ο παράγοντας « τι θα πει ο γείτονας ή η γειτονιά ή ο οποιοσδήποτε άλλος », με αποτέλεσμα να ενσωματώνεται και να ριζώνει στον άνθρωπο που αναπτύσσεται και να τον περιορίζει στα « πρέπει » και στα « μη » όχι της δικής του επιλογής , αλλά σε αυτά που του επιβάλλουν οι γύρω του , οι οποίοι δε νοιάζονται ουσιαστικά για το άτομό του . Βιότι παρόλο που σε μεγαλώνουν -υποτίθεται-με το αίσθημα της ισότητας και της σωστής ελευθερίας , αυτής που έχεις και δικαιώματα και υποχρεώσεις , κατά βάθος ενδιαφέρονται να χειραγωγήσουν το παιδί τους , σε έναν δρόμο που αδιαφορούν αν θα το ενδιέφερε ποτέ , απλά και μόνο για να ικανοποιηθούν οι ίδιοι , αλλά και να ικανοποιήσουν την κοινωνία , αναπαράγοντας στον αναπτυσσόμενο τα θέματα και τις συμπεριφορές ταμπού , που εκείνη πιστεύει πως είναι απαράδεκτα και με αυτόν τον
186