Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 173

Γκείνο το βράδυ ήμασταν σίγουροι και οι δύο ........... Ρο πρωί την αποχαιρέτησα . Έκλαιγε . Ήταν πάρα πολύ δύσκολο και για τους δύο . Θάτι ήθελε να μου πει αλλά δεν μπορούσε . Έφυγα .... Πε αυτή τη πόλη ήταν όλα ξένα για μένα . Γγώ ήξερα ότι άνηκα αλλού !. Βεν άντεξα πάρα πάνω από δυο μέρες . Γπέστρεψα στο νησί . Ρην βρήκα , την αγκάλιασα . Ήμασταν μαζί . Ρης είπα πως δεν θα ξαναφύγω , θα μείνουμε για πάντα μαζί . Θαι κράτησα την υπόσχεση μου . Κέχρι που ...... εκείνη ....... Ώγάπη μου μπορεί η μαμά , να μην είναι μαζί μας , αλλά είμαι εγώ εδώ . Ζα είμαι πάντα δίπλα σου !. Ήξερα πόσο πολύ ήθελε να σε κρατήσει στην αγκαλιά της , αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε . Γίμαι σίγουρος ότι μας βλέπει από ψιλά . Ώκόμα θυμάμαι τα λόγια της , « συνέχισε , πάλεψε ».. Κετακόμισα στο νησί . Ξάντα ήθελα να μένω σε ένα μέρος που έχει θάλασσα . Ε νοσταλγία της μου θυμίζει το παρελθόν . Ήξερα όμως ότι έπρεπε να τα αφήσω όλα πίσω και να κάνω μια νέα αρχή . Ε Λεφέλη ήταν ότι πιο όμορφο μου είχε συμβεί . Ρην αγάπησα από την πρώτη στιγμή . Ρότε που την είδα να κάθεται μόνη της στη θάλασσα . Ρα δακρυσμένα μάτια της μου είπαν πολλά . Νρκίστηκα ότι τα μόνα δάκρυα που θα κυλήσουν από τα μάτια της , θα είναι δάκρυα χαράς και ευτυχίας . Ένας μήνας πια στο νησί . Ε ζωή ήταν διαφορετική . Ζυμάμαι κάθε βράδυ που καθόμασταν με την νεφέλη στο μπαλκόνι και βλέπαμε το φεγγάρι .. Κα από όλα αυτά μόνο μια στιγμή έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου . Γίχε πανσέληνο και καθόμουν μόνος μου στο μπαλκόνι προσπαθώντας να παίξω ένα κομμάτι στην κιθάρα . Έρχεται η Λεφέλη από πίσω μου και ακουμπάει το χέρι της πάνω μου . Ζέλω κάτι να σου πω μου είπε . Άστα τώρα αυτά και έλα να κάτσουμε μαζί της απάντησα . Κααα ! μου λέει .. Θοίτα , κοίτα , ένα αστέρι έπεσε ! της είπα . Θάνε μια ευχή . Γκείνη χωρίς καν να το σκεφτεί μου πιάνει το χέρι και μου λέει , εύχομαι να μάθεις γρήγορα το κομμάτι γιατί σε λίγους μήνες θα νανουρίζεις την κόρη μας με αυτό . Γίσαι έγκυος της είπα ; Γκείνη μου χαμογέλασε και δάκρυα χαράς « πλημμύρισαν » τα μάτια της . Λομίζω ότι ήταν ότι πιο όμορφο είχα ακούσει .. Τωρίς να μιλήσω , άρχισα να σε φαντάζομαι . Ήθελα τόσο πολύ να
173