Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 149

Ιέω ευχαριστώ σε όσους με υποστήριξαν . Δητώ συγγνώμη από όσους απογοήτευσα .
Λιώθω τη ψυχή μου ... σβήνει . Ε φωτιά καίει πιο πολύ . Σεύγω ! Ώντίο σε όλους !
28 . ΖΨΝΣΑΝΟ ΝΕΚΡΟ , Ελένη Νάση
Μυπνάω κι όλα είναι σκοτεινά Θι εγώ γύρω κοιτάω σαν χαμένη Κα η μέρα έχει φύγει παντοτινά Θι εγώ στη νύχτα είμαι ξένος
Ρρέχω για να βρω το φως Ξίσω με κυνηγάει το σκοτάδι Τθες ήμουν του θεού αμνός Ξώς έγινε και ξύπνησα στον Άδη
Ξέφτω ξαφνικά σε ύπνο βαθύ Κέσα σ ‟ αυτή τη μαύρη ησυχία Ώνοίγω τα μάτια κι όλα έχουν χαθεί Γίμαι πάλι στη γκρίζα πολιτεία
Κα τώρα ο εφιάλτης είναι αληθινός Ν ήλιος έχει βγει μα είναι βράδυ ΐλέπω ότι πάντα ήμουν νεκρός Θαι ζούσα μόνο στο απέραντο σκοτάδι
149