Φμότητα , οχλαγωγία και χειρονομίες παντού . Άβουλα πλάσματα και θλιμμένα , με το φόβο και το άγχος να χαμογελούν θριαμβευτικά . Ώτμόσφαιρα αποπνικτική και απόμακρη , χωρίς ζωντάνια , πλημμυρισμένη από εκκωφαντικούς και άψυχους ήχους .
Θαι από μακριά ηχούν σειρήνες σκορπίζοντας αίμα , φτώχεια , σκλαβιά , σε έναν άλλο κόσμο . Λύχτα άγρια , ψυχρή και αφιλόξενη , με παραβάτες κουλουριασμένους στα πεζοδρόμια της . Ών ψάξεις να βρεις τον παλμό , άδικα θα παιδευτείς μάτια μου . Έχει αλλάξει . Έχει γίνει ξένος , θανατηφόρος , ανυπόφορος .
Ξροσπαθώ να τον επαναφέρω , δίνοντας την ψυχή και το αίμα που μου ζητά . Κα , ο χρόνος και ένα << αόρατο >> χέρι , με τράβηξαν μακριά και μου φόρεσαν λευκή μάσκα , ρυθμίζοντας αλόγιστα και άκαρδα και τον δικό μου παλμό . << Πώσε τον εαυτό σου ...>>
7 . ΥΟΤΡΣΟΤΝΙΑΜΕΝΗ ΘΑΛΑΑ , Αγγελικής-Πάτρας καμπέλα ( 3 ο βραβείο )
Σουρτουνιασμένη ταξιδεύει η θάλασσα κύματα μεγάλα και άγρια να χορεύουν σαν τρελές σχεδίες , στου βράχου την πλαγιά χτυπάνε και γίνονται σταγόνες , γίνονται αφρός Θι ύστερα ξύλο , πλαστικό και ύφασμα συντρίμμια μιας ζωής κυνηγημένης να πλέουν στη γαλάζια απεραντοσύνη στο σκοτάδι της ημέρας και στο φως της νύχτας ,
128