Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 115

κάποιος . Γγώ και αυτός είχαμε έναν σπουδαίο δεσμό , καθώς και εκείνος ήταν ο μικρότερος της οικογένειάς του . Γκείνος μου έμαθε κυρίως να παλεύω , να κυνηγώ αλλά και να μην τα παρατάω ποτέ . Κέχρι που από ένα οικογενειακό κυνήγι σαν το σημερινό , ο μπαμπάς και τα αδέρφια μου μπήκαν με κατεβασμένο πρόσωπο . Μαφνικά η μαμά άρχισε να κλαίει αλλά ποτέ δεν άκουσα γιατί , αφού ο μπαμπάς με έβαλε στο δωμάτιο μου για να μην ακούσω την υπόλοιπη συζήτηση . Ξροσπάθησα να κρυφακούσω , αλλά μάταιος κόπος καθώς είχαν κλείσει την πόρτα . Ρο μόνο που μπορούσα να ακούσω ήταν οι αξέχαστες κραυγές πόνου και θλίψης που έβγαζαν οι γυναίκες . Ώνυπόμονος όμως σαν ήμουν , άνοιξα την πόρτα και κατέβηκα κάτω για να ανακαλύψω επιτέλους τι γινόταν , αγνοώντας έτσι κάθε διαταγή του πατέρα μου . Θρύφτηκα πίσω από το καθιστικό , καθώς ήμουν ο μόνος της οικογένειας που δεν φαινόταν από εκεί . Ξλησίαζα σιγά σιγά για να μην με πάρουν είδηση , αλλά και πάλι δεν άκουγα . Κόλις έφτασα αρκετά κοντά έβαλα το μάτι μου στην κλειδαρότρυπα της πόρτας και αυτό που είδα δεν περιγράφεται . Γίδα τον πατέρα μου να σηκώνει έναν μεγάλο σάκο που έσυρε από την πίσω πόρτα και να τον βάζει πάνω στο τραπέζι . Πτην αρχή χάρηκα καθώς σαν αφελής και ανόητος που ήμουν πίστευα ότι ήταν το ελάφι που ανυπομονούσα πώς και πώς να δω . Ώλλά όχι , ήταν ο παππούς . Ν μπαμπάς εξήγησε ότι ήρθαν αντιμέτωποι με κλέφτες και ότι πυροβόλησαν τον παππού , καθώς αρνιόταν να τους παραδώσει το ελάφι . Κετά όμως δεν κατάφερα να ακούσω την υπόλοιπη ιστορία , αφού έπεσα κάτω με το που άκουσα και είδα αυτό το ακατανόμαστο γεγονός . Ν μπαμπάς με πλησίασε με θυμωμένο βλέμμα και εγώ ενώ ήθελα να τρέξω , δεν μπορούσα . Παν να έχασα το θάρρος και τη δύναμή μου . Κε άρπαξε και με πήγε βίαια στο δωμάτιο μου μαλώνοντάς με για το παράπτωμά μου . Κετά από εκείνη την ημέρα δεν μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια μέχρι όμως που εμφανίστηκε ο Αιαννάκης από το πουθενά . Κιλώντας του με κάνει να χαίρομαι πάλι , αλλά δυστυχώς ούτε
115