που τόσο πολύ λαχταρώ , αλλά εγώ όχι ; Ρώρα , ταπεινωμένος για άλλη μια φορά μπροστά στην οικογένειά μου ετοιμάζω το περισσευούμενο φαγητό μαζί με την μητέρα και τις δύο αδερφές μου . Ε Καρία όμως , αν και η μεγαλύτερη κόρη που είναι βυθισμένη στον κόσμο της με τα βιβλία , έχει παρέα την Ώγγελική . Γγώ όμως ; Ώισθάνομαι χαμένος με τους άντρες να λείπουν από το σπίτι και αναγκάζομαι να έχω για συντροφιά τη μαμά , η οποία και αυτή είναι απασχολημένη με τη νεογέννητη αδερφή μου . Ώυτό το βρέφος όμως από τη στιγμή που πάτησε εδώ μέσα , μόνο μπελάδες μου φέρνει . Θανείς δεν ασχολείται πια μαζί μου και νιώθω μόνο μοναξιά και λύπη , όταν είμαι κοντά της . Ξρέπει να το πάρω απόφαση . Ώντικαταστάθηκα από όλους και δεν λέω να το χωνέψω . Ρο μόνο που μένει να κάνω είναι να κλειστώ για άλλο ένα απόγευμα στο δωμάτιο μου για να έρθω ξανά αντιμέτωπος με τις σκέψεις μου . σο και αν έχω δοκιμάσει όμως , δεν μπορώ να βγάλω άκρη με τον ίδιο μου τον εαυτό . Λιώθω ότι δεν ανήκω εδώ , αλλά ταυτόχρονα δεν ξέρω και πού ανήκω . Τωρίς όμως την υποστήριξη της οικογένειάς μου είναι ήδη δεδομένο ότι δε θα μάθω ποτέ . Ρουλάχιστον έχω τον φίλο μου , τον Αιαννάκη , για να ανοιχτώ , ο οποίος έρχεται κάθε βράδυ στον ύπνο μου , έτοιμος για να ακούσει περισσότερες θλιβερές ιστορίες . Ξαρόλο που δεν γνωρίζω πολλά για εκείνον , ξέρει να είναι καλός ακροατής και εγώ μόνο γι ‟ αυτό νοιάζομαι . Γίναι μελαχρινός , με καστανά μάτια και κοντό ανάστημα . Ρο μόνο πράγμα όμως που με φοβίζει πάνω του είναι ότι δεν μιλάει . Βεν με ενοχλεί τόσο , καθώς προτιμάω περισσότερο να με ακούει παρά να σχολιάζει σαν όλους τους άλλους . Πτο κάτω κάτω είναι το μόνο άτομο που έχει ασχοληθεί πραγματικά με εμένα , μετά την απώλεια του παππού και της γιαγιάς μου πριν από τέσσερα χρόνια . Ρο θλιβερό αυτό γεγονός όχι μόνο κατέστρεψε τη ζωή μου αλλά και τον κόσμο μου . Ξριν πεθάνει ο παππούς μου , συνήθιζε να μου λέει ιστορίες για τα νιάτα του και για όλους τους σπουδαίους πολέμους που έγιναν για τη χώρα μας . Ρο θέμα όμως , εκτός από το ότι με έκανε να χαμογελώ με κάθε λέξη του , ήταν ότι με έκανε να νιώθω
114