Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 102

επιλογές σας ελεύθερα . Γσύ τυφλωμένος στην αρχή διέπραξες φόνο . Γίσαι όμως γιατρός αλλά το σπουδαιότερο μετανιωμένος ειλικρινά . Ανωρίζεις πια με τον καλύτερο τρόπο αν αυτά που σε έμαθαν οι γονείς σου ήταν σωστά , ήταν ηθικά , ήταν ωφέλιμα . Ρι πρέπει να κάνεις ; Λ ‟ ανασκουμπωθείς . Λ΄ αγαπάς την ευθύνη . Λα λες : Γγώ , εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γη . Ών δε σωθεί , εγώ φταίω . Μεκίνα λοιπόν !». Κετά τις κουβέντες της Γλιάς , η καρδιά του κ . Ώνδρέα ξαλάφρωσε . Ερέμησε . Παν τη φουρτουνιασμένη θάλασσα που μετά από αλλεπάλληλα χτυπήματα , κύματα και φουρτούνες αρχίζει σιγά σιγά να ξεθυμαίνει και να γαληνεύει . Θαι η αιτία ; H απόφαση να βοηθήσει . Ε απόφαση να προσφέρει σωματική και ψυχική γιατρειά σε όλους . Καύρους και άσπρους , χριστιανούς και αλλόθρησκους , Έλληνες και ξένους . Ξήρε θάρρος από αυτήν τη σκέψη . Ένιωσε μέσα του να αναπηδάει σφοδρή η δύναμη της βοήθειας και της προσφοράς , αρχίζοντας από το να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του στα παγωμένα παιδάκια που ξέβραζαν οι φουσκωτές βάρκες στα παράλια της Κυτιλήνης , στα παγωμένα και ανέκφραστα από φόβο και εξάντληση πρόσωπα της κάθε μανούλας και του κάθε πατέρα που θαλασσοδέρνονται μερόνυχτα για να βρουν μιαν ασφάλεια και μια γαλήνη ….
102