Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 107

Wassily Kandinsky
10 . Η ΑΛΛΑΓΗ , Γιώργου Αντωνίου
Κια φόρα ήταν ένα αγόρι όπου το έλεγαν Κάρκο και δεν ήταν σαν όλα τα υπόλοιπα παιδιά καθόταν μόνο του δεν είχε παρέες και δεν εμπιστεύονταν κανέναν , Ώυτό το παιδί πήγαινε δευτέρα γυμνασίου . Ε μόνη του παρέα ήταν η μοναξιά και η αντικοινωνικότητά . Ήταν πάντα ένα μελαγχολικό άτομο και καχεκτικό . Ρον έβριζαν , τον κορόιδευαν στο σχολείο του και δεν μίλαγε . Κε τα άτομα που θα μίλαγε στον σχολικό χώρο ήταν με τους καθηγητές . Ήθελε κάθε φορά να κάθεται μόνος στους ορόφους του σχολείου και κάθε φορά που καθόταν ή κάποιοι καθηγητές που τον ήξεραν καλά και τον είχαν ψυχολογήσει θα κάθονταν μαζί του ή κάποιοι άλλοι καθηγητές που τον ήξεραν μόνο σαν μαθητή τον έδιωχναν από τον όροφο με αποτέλεσμα να κάθεται μόνος του στα παγκάκια και οι υπόλοιποι μαθητές του σχολείου να περνάνε από μπροστά του
107