Αιθέρια παράθυρα-5ος τόμος 2019 αιθέρια παράθυρα- 5ος διαγωνισμός | Page 59

1 ο βραβείο: , Η φωνή στον καθρέφτη, Γεωργιοπούλου Παναγιώτα, 10ο Λύκειο Περιστερίου Πέρασε η μέρα, ήρθε το βράδυ και το κρύο είναι τσουχτερό. Φτάνω στο σπίτι μου με μάτια κουρασμένα και με μια ασήκωτη τσάντα, γεμάτη με πολλά πρέπει και υποχρεώσεις, να με συνοδεύει. Μια μέρα όπως όλες οι άλλες. Λείπω από το σπίτι από το πρωί! Τι κάνει ο Γιαννάκης; Α! Κοιμάται το χρυσό μου. Για να δω την τσάντα του, την έφτιαξε; Την έφτιαξε. Μπράβο το παιδί μου! - Γεια σου αγάπη μου, γύρισες από την δουλειά, εγώ έχω γυρίσει εδώ και ώρες. Είναι αργά, θα πάω στο κρεβάτι γλυκιά μου, ετοιμάσου και έλα, σε περιμένω. Ετοιμάζομαι, λοιπόν, και είμαι έτοιμη να μπω στην κρεβατοκάμαρα, όταν… - Μμ.…. βρε-βρε, πού ήσουν; Πάλι άργησες; Ακούω μια φωνή, σαν να βγαίνει από τον καθρέφτη. Μπα, η ιδέα μου θα’ ναι. - Πάλι αυτή η τσάντα, κοίτα πρόσωπο, μα καλά τι γίνεται με εσένα, πού είσαι εσύ, μα πού είσαι; Γιατί φεύγεις; Πού πας; Ναι, είναι αργά, και όμως δεν λες να αλλάξεις! - Ποιος είναι εκεί; Τι θες; Ποια είσαι; Τι ζητάς; Άφησέ με ήσυχη! Δεν έχω όρεξη για αστεία. - Αστεία… Και ξημέρωσε, έξι η ώρα, αχ βγήκε ο ήλιος, ω δεν έχω χρόνο τώρα, πρέπει να φύγω, γεια σας αγάπες μου, η μαμά πρέπει να πάει στην δουλειά. Φτάνω στην δουλειά, καλημερίζω τους συναδέλφους, αφήνω τον καφέ στο γραφείο και χωρίς δεύτερη κουβέντα κάθομαι μπροστά από τον υπολογιστή. Οπ! μήνυμα, Αχ! Ο Γιαννάκης πήρε είκοσι στο διαγώνισμα της γεωμετρίας, ωχ όχι! Το απόγευμα έχει αγώνα στο μπάσκετ, πόσο θα ήθελα να ήμουνα μαζί του…, δυστυχώς αυτό δεν γίνεται, συγγνώμη αγόρι μου, αχ πόσο στεναχωριέμαι! [59]