Αστέρια στη τσέπη σου.
«Αλλά οι άνθρωποι ξεχνούν
πως η αλμύρα των σωμάτων
επιστρέφει πάντα στη θάλασσα»
ψιθυρίζει το Φεγγάρι.
Τα μάτια του σφαλίζουν.
Θρήνος της Γάτας.
Χρυσόσκονη από το μέτωπό του στα χείλη σου.
Βράδυ και η νύχτα ουρλιάζει.
Δρόμος που φλέγεται.
Οι σκιές των περαστικών χορεύουν
Πάνω από τις φλόγες,
πάνω από τις στέγες των σπιτιών,
με ενωμένα τα χέρια χορεύουν
μέσα σ’ αυτόν τον έναστρο πυρετό
για μία νύχτα
μόνο γι’ αυτή τη νύχτα,
χορεύουν.
Δίπλα σου χαμογελαστό το γυάλινο κορίτσι.
Στην αγκαλιά της
ένα μπουκέτο κόκκινα τριαντάφυλλα.
[51]