1 Ο βραβείο: Προσφυγιά , Παπανικολάου Κωνσταντίνα ,
Σ. Σ. Αυγουλέα Λιναρδάτου
Είδαμε ανθρώπους
να προσπαθούν να
πιάσουν ψωμιά και
ρούχα από τον αέρα
και να τα κυνηγάνε χωρίς έλεος.
Έπεφταν ο ένας πάνω στον άλλον
με τόση δύναμη που οι περισσότεροι
τραυματίστηκαν, μα δεν τους ενδιέφερε!
Κοιτούσαν απλώς να αποκτήσουν
αυτό που ήθελαν
ακόμα και με βίαιο τρόπο.
Η ανάγκη έφερνε τη βία.
Η πείνα έφερνε τη βία.
Η φτώχια έφερνε τη βία.
Είδαμε παιδιά,
χωρίς μάνα, χωρίς πατέρα,
μοναχά κι έρημα
με τα μαύρα μάτια του φόβου
με τα ανοιχτά χέρια της ανάγκης
με τα γυμνά πόδια της εγκατάλειψης.
Κι αυτά ήταν τα τυχερά,
έλεγαν όλοι τριγύρω,
γιατί πέρασαν τη θάλασσα
διέσχισαν το ποτάμι
πάτησαν στεριά.
[46]