1 Ο βραβείο: Τα σκούρα σύννεφα , Κούτρα Δέσποινα ,
Σ. Σ. Αυγουλέα Λιναρδάτου
Το γκρι χρώμα στον ουρανό δεν είναι προμήνυμα βροχής.
Είναι η σκόνη που υψώνεται από τα ερείπια
που αφήνουν οι βόμβες στο πέρασμά τους.
Ο θόρυβος που ακούγεται δεν είναι το βουητό της πόλης.
Είναι τα άρματα που εισβάλουν μέσα σ’ αυτήν.
Τα παιδιά δεν κλαίνε γιατί κάποιος τους πήρε το παιχνίδι.
Σπαράζουν, γιατί τα μάτια τους καίγονται από τη φωτιά.
Η γη σ’ αυτά τα μέρη θα κάνει χρόνια να πρασινίσει.
Και οι άνθρωποι θα κάνουν χρόνια να χαρούν.
Ο ήλιος δεν φαίνεται, όχι γιατί τον κρύβουν τα σύννεφα.
Αλλά γιατί τον έχει σκεπάσει η σκόνη του πολέμου.
Φωνάζω, αλλά η φωνή μου δε φτάνει στα αυτιά τους.
Φοβάμαι, γιατί αυτοί που θέλουν τον πόλεμο λένε
ότι είναι για το καλό της ανθρωπότητας.
Ποιο καλό θέλει τον σπαραγμό;
Ποιο καλό προκαλεί τον θάνατο;
[45]