αυτή τον άκουγε και χαμογέλαγε, βούρκωνε, γέλαγε. Και η νύχτα τον
βρήκε για πρώτη φορά δίπλα της. Με την ραπ και πάλι να παίζει στα
ηχεία τους. Αγκαλιά. Κρίμα που αύριο έφευγε.
Ας κάνουμε τώρα μερικές σκέψεις με αφορμή την σύντομη ιστορία
μας… Σας έχουν πει ποτέ ότι οι νέοι της εποχής μας ξέρουν μόνο να
διαχειρίζονται τον κόσμο της τεχνολογίας; Ε λοιπόν είναι αλήθεια.
Πριν όμως βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα, ψάξτε το. Οι
ανθρώπινες σχέσεις συνεχίζουν να υπάρχουν γύρω μας. Υπάρχουν
άτομα που βρίσκονται πολύ πιο μπροστά από ότι θα μπορούσε να
φανταστεί η μάζα. Πιστέψτε με και αυτό είναι αλήθεια. Δύο
καταστάσεις συγκρούονται. Ποια από τις δυο θα ακολουθήσεις; Μα
αυτό εξαρτάται από εσένα. Και οι δύο αυτοί δρόμοι έχουν κάποια
θετικά και αρνητικά, τι έχει πραγματική σημασία για εσένα;
Αναρωτιέσαι; Πάντως για τους ανήσυχους εφήβους που
προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτή την εποχή, που ψάχνουν την
απάντηση στο γιατί, συστήνω μια πολύ απλή μέθοδο. Ας
προσπαθήσουν να βρουν κάτι που θα τους παθιάσει και θα τους
κάνει έρθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Μόνο έτσι θα τα
καταφέρουμε να ομορφύνουμε κάπως την άχρωμη εποχή μας. Με
καλή μουσική, πολλά βιβλία και παρέες δίπλα μας.
Και για όσους αναρωτιούνται τι έγινε με τον Άρη και την
Μυρτώ ,εγώ θα σας πω .Μάλλον πρέπει να έζησαν χαρούμενοι
…. μαζί. Συναντήθηκαν, στην Αθήνα, φοιτητές πια. Ίσως απλά
να τους δοκίμαζε η ζωή για να δει αν είναι όντως δυνατοί.
Ναι αυτό είναι. Τους το χρώσταγε η ζωή. Ύστερα τι; Μα σας είπα
έζησαν μαζί. Ήταν εκεί ο ένας για τον άλλον. Όλα πήγαιναν
πια προς το καλύτερο. Χωρίς καμία αμφιβολία, χωρίς κανέναν
προβληματισμό επιτέλους μπορώ να πω αυτές τις λέξεις που
πρέπει να νιώσει κάθε άνθρωπος μετά από μία δυσκολία ….
Αγάπη και ευτυχία .
[17]