Καϊτζάνγκ. Ώπό εδώ και στο εξής, το στέμμα αυτό συμβολίζει την κυριαρχία σου στον
τόπο μας…»
Ε κοπέλα εναπόθεσε το στέμμα στο κεφάλι μου και χαμογέλασε. Ε έκπληξη και
η ανακούφισή μου ήταν απερίγραπτες. Ένα αίσθημα ατέρμονης χαράς με
πλημμύρισε στο άκουσμα και μόνο της λέξης «πρίγκιπας»… λος αυτός ο κόπος και
η εξουθένωση που ένιωθα προηγουμένως είχαν πετάξει μακριά, αφήνοντας πίσω τους
τη δικαίωση και την αίγλη της νίκης. Νι φίλοι μου με περικύκλωσαν και
υποκλίθηκαν… Ε πριγκίπισσα μού έπιασε το χέρι και με φίλησε στο μάγουλο… Ώυτή
ήταν τώρα πια η οικογένειά μου…
Όστερα, αυτή η γεμάτη συγκίνηση και κατάπληξη εικόνα, αυτή η εικόνα
απόλυτης γαλήνης μαύρισε για λίγα δευτερόλεπτα. Ένα μενού επιλογών εμφανίστηκε
μπροστά μου:
«NEW GAME
CREDITS
SETTINGS»
Κε τη λιγοστή αντοχή που μου είχε απομείνει, σήκωσα το χέρι μου και πάτησα
το κουμπί της απενεργοποίησης. Ρο δωμάτιο βυθίστηκε στο έρεβος. Θοίταξα μερικές
κούπες καφέ ολόγυρα στο πληκτρολόγιο. Ρις μέτρησα. Ξέντε. Βε θυμόμουν καν να
σηκώνομαι για να φτιάξω καφέ… Κάλλον θα τους έφερε η μαμά… Ξόσον καιρό είχα
να τη δω… Πτηριζόμενος στα μπράτσα της καρέκλας, κατάφερα να σηκωθώ. Ρα
μαυρισμένα μάτια μου είχαν ξεχάσει πώς είναι το σκοτάδι. Πύρθηκα μέχρι το
κρεβάτι…
«Όλο το γράψιμο αρχίζει με το να είσαι αναγνώστης». Heinrich Böll
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος – Ελ Γκρέκο
32