Συνέντευξη
με τον
22
Δάνη Κατρανίδη
Κύριε Κατρανίδη, είναι μεγάλη μας τιμή που μας
παραχωρείτε αυτή τη συνέντευξη.
Δ.Κατρανίδης: Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λό-
για. Θέλω να γνωρίζετε ότι το κάνω μέσα από την
καρδιά μου, με πολλή αγάπη και εκτίμηση.
Κύριε Κατρανίδη, το φετινό μας αφιέρωμα στο
μαθητικό περιοδικό έχει τίτλο «Ήρωες». Αλήθεια, τι
σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη Ήρωας;
Δ.Κατρανίδης: Κάτι μυθικό, γιατί ήρωες υπάρ-
χουν πολλών ειδών και διαφόρων μεγεθών. Είναι οι
ήρωες που γίνονται ήρωες ερήμην τους, υπάρχουν
όμως και αυτοί που γίνονται ήρωες συνειδητά. Η
ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιους ήρωες και η ίδια
η ζωή.
Πραγματικά, πόσο δίκιο έχετε.
Δ. Κατρανίδης: Ήρωες δεν είναι μονάχα αυτοί
που έγιναν γνωστοί μέσα από την ιστορία, αλλά και
κάποιοι άλλοι, άγνωστοι σε εμάς· γι’ αυτό τον λόγο
υπάρχει και το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη
που είναι αφιερωμένο στη μνήμη όλων αυτών των
ηρώων, του άγνωστου ήρωα, του χαμένου στρατιώ-
τη, του πολίτη, του προδομένου πολίτη.
Μάλιστα, πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η επισήμαν-
ση. Εσείς, βέβαια, είστε ένας από τους πιο καταξι-
ωμένους ηθοποιούς της σύγχρονης Ελλάδας. Στην
πολύχρονη καριέρα σας έχετε ενσαρκώσει πολλούς
ήρωες. Πώς νιώθετε που σταθήκατε τόσο τυχερός;
Δ. Κατρανίδης: Νιώθω ευλογημένος, γιατί διάλε-
ξα το επάγγελμα που μου αρέσει και με εκφράζει
και που ένιωθα πως είναι ο καλύτερος τρόπος για
να επικοινωνώ με όσο περισσότερο κόσμο μπορώ.
Θεωρώ ότι είναι ευλογία και τύχη! Η τύχη περνάει
από όλους κάποια στιγμή. Χτυπάει την πόρτα και
υπάρχουν κάποιοι που είτε την απαρνούνται είτε
δεν ανοίγουν αυτή την πόρτα, διότι δεν είναι έτοιμοι
να αξιολογήσουν αυτή την τύχη και να αδράξουν
την ευκαιρία. Αν έρθει, λοιπόν, η τύχη και σε βρει
απροετοίμαστο, θα χάσεις.
Γι’ αυτό και εγώ από μικρό παιδί, επειδή διάβαζα
ιστορία και άκουγα και τις προσωπικές ιστορίες των
γονιών μου, ήμουν σαν έτοιμος από καιρό, δηλα-
δή δούλευα πολύ, όχι μόνο στη σχολή αλλά και στο
σπίτι μου. Όταν ένας ηθοποιός αναλαμβάνει έναν
ρόλο, δεν εργάζεται μόνο κατά τη διάρκεια της πρό-
βας, αλλά και στο σπίτι. Το μυαλό πρέπει να δου-
λεύει συνέχεια, για να βρει το σημείο συνάντησης
με τον ήρωα που χρειάζεται κάθε φορά. Εγώ έτσι
αισθάνομαι και έτσι ζω όλα αυτά τα χρόνια.
Αλήθεια, ποιος είναι ο ήρωας, του οποίου η ερμη-
νεία, σας έχει χαραχθεί στη μνήμη και γιατί;
Δ. Κατρανίδης: Είναι πολλοί, αρκετοί θα έλεγα, σε
αυτή τη διαδρομή της «τύχης» που αναφέραμε πιο
πριν. Πάντα με ενδιέφερε με ποιους θα παίξω και όχι
τι θα παίξω, γιατί η συνάντηση με σημαντικότερους
καλλιτέχνες, ηθοποιούς, σκηνοθέτες, συγγραφείς,
είναι που σε κάνει καλύτερο και σε πάει μπροστά.
Δεν έχει σημασία να παίξεις έναν σπουδαίο ήρωα,
μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις τη ματαιοδοξία
σου. Με έχουν σημαδέψει σημαντικοί ρόλοι, αλλά
ακόμη και οι ήρωες που με παίδεψαν ή δεν «ευτυχί-
σαμε» μαζί, είναι ένα μάθημα και είναι σημαντικοί,
διότι από τα παθήματα βγαίνουν τα μαθήματα.
Πώς νιώθετε όταν υποδύεστε έναν ρόλο που ταυ-
τίζεται με το «εγώ» σας και πώς όταν είναι τελείως
αντίθετος με τον πραγματικό Δάνη Κατρανίδη;
...ήρωες υπάρχουν πολλών ειδών
και διαφόρων μεγεθών. Είναι οι
ήρωες που γίνονται ήρωες ερήμην
τους, υπάρχουν όμως και αυτοί
που γίνονται ήρωες συνειδητά.