14
Τσαπατάκης: Θα το πάμε πάλι στη διαφορετικότη-
τα και είπαμε ότι δεν το χρησιμοποιούμε αυτό. Αλλά
εμείς οι κρητικοί…
Αποτυπώματα: Διάβασα μια ατάκα που έχετε πει,
ότι «Μάγκας ήμουν τότε, μάγκας είμαι και τώρα».
Τσαπατάκης: Ακριβώς. Το είχα πει σε μια εκπομπή
και σε πολλές συνεντεύξεις. Είναι κάποια πράγμα-
τα τα οποία δεν τα αλλάζω, γιατί αν τα αλλάξω θα
αλλοιωθεί το νόημα και είναι η βάση των αρχών με
τις οποίες έχω κινηθεί μετά το ατύχημα. Όσο μάγκας
πίστευα ότι ήμουν τότε, πριν το ατύχημα, και άντρας
και δυνατός, έτσι ως άντρας και μάγκας θα αναλάβω
την ευθύνη του λάθους που έκανα. Γιατί κάθε πράξη
έχει να κάνει με σένα, δεν την κάνει κάποιος άλλος.
Σίγουρα κάποιες φορές θα υπάρξουν και ηθικοί αυ-
τουργοί, αλλά από κει και πέρα εσύ είσαι αυτός που
έχει το τιμόνι στο αυτοκίνητο της ζωής σου, δεν το
έχει κανείς άλλος. Ο συνοδηγός σίγουρα μπορεί να
σου δίνει μια κατεύθυνση αλλά εσύ το έστριψες, άρα
εσύ πρέπει να πάρεις την ευθύνη.
Αποτυπώματα: Άρα, βασικά, λέτε ότι η αληθινή
μαγκιά δεν είναι αυτή που όλοι λέμε μαγκιά, είναι
κάποια πιο βαθιά έννοια.
Τσαπατάκης: Ο μάγκας είναι αυτός που μπορεί να
καθοδηγεί τη ζωή του εκεί που θέλει αυτός κι αυτό
σημαίνει ότι παίρνει και την ευθύνη, ξεκάθαρα. Η
μαγκιά όλη είναι στην ευθύνη, όταν κάνεις το λάθος
να μπορέσεις να το παραδεχτείς και να μην ρίξεις το
φταίξιμο σε άλλους. Όσο λοιπόν λες στον εαυτό σου
τότε που έκανες το μοιραίο λάθος «Ήταν η τύχη»,
έτσι λοιπόν πρέπει να μπορέσεις να φέρεις και την
ευθύνη αυτής της πράξης, χωρίς να σημαίνει ότι
πρέπει να βλάψεις τον εαυτό σου για αυτό. Ίσα ίσα,
όπως έχασες τον έλεγχο του τιμονιού, πρέπει απλά
να το επαναφέρεις, δεν πρέπει να το αφήσεις να πάει
όπου θέλει αυτό.
Αποτυπώματα: Αυτό που αντιλαμβανόμαστε γνω-
ρίζοντας ανθρώπους όπως εσείς, είναι ότι δέχτηκαν
ένα χτύπημα και ότι τελικά μετά από αυτό το χτύπη-
μα παίζουν έναν ρόλο που πριν το χτύπημα δεν θα
τον είχαν επιτελέσει. Δηλαδή, κάτι άσχημο στη ζωή
ενός ανθρώπου μπορεί να τον αναδείξει σε φιγού-
ρα που μπορεί να επηρεάσει πολύ κόσμο. Εσείς, για
παράδειγμα πηγαίνετε σε σχολεία και μιλάτε σε παι-
διά… Μετά το ατύχημα σας έχει δοθεί η ευκαιρία να
επηρεάσετε τη ζωή πάρα πολλών ανθρώπων, γιατί
τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες είναι πολύ εύπλαστα
και πρέπει να δουν ένα ζωντανό παράδειγμα.
Τσαπατάκης: Το προσπαθώ πάρα πολύ, είναι αυτό
το έργο μου και ο σκοπός που είμαι σήμερα εδώ. Το
έχω αντιληφθεί. Με όποιους πόρους έχω –δεν εν-
νοώ πάντα οικονομικούς–, τις δυνατότητες που μας
δίνονται εδώ στην Ελλάδα για να μπορέσεις να κατα-
φέρεις αυτό που θέλεις να καταφέρεις, προσπαθώ.
Και δεν πρόκειται για τίποτε άλλο από αυτό που σας
είπα: να ονειρέψω τον κόσμο.
Αυτό είναι το έργο μου. Και έχω σαν στόχο να βρω
αυτή τη στιγμή την άκρη για να μπορέσω να φύγω
έξω από τα σύνορα. Τι εννοώ: να πάω σε ελληνό-
φωνα σχολεία στην Ευρώπη και στην Αμερική, όπου
θα μπορέσω να μιλήσω για το όνειρό μου και για το
παραμύθι που έχω γράψει κι έτσι να φτάσει αυτό το
μήνυμα παγκόσμια. Έτσι ίσως φέρω κι άλλους αν-
θρώπους κι άλλους πόρους, ώστε να καταφέρουμε
να φτάσει αυτό το μήνυμα παντού, για να μην χρει-
αστεί ποτέ να φτάσει κανείς στο σημείο μηδέν για
να ανακαλύψει αυτές τις αξίες που λέγαμε πριν, αλλά
έστω κι ένα βήμα πριν, να μπορέσει να τις αντιλη-
φθεί. Αν τις αντιληφθεί, τότε ο κόσμος που θα παρα-
λάβουν οι επόμενες γενιές θα είναι πολύ καλύτερος
από τον δικό μας.
Αποτυπώματα: Αυτό είναι έργο ζωής, λοιπόν.
Τσαπατάκης: Έχει πολύ δρόμο…
Αποτυπώματα: Και αυτό δεν είναι πρότυπο μόνο
για τους άλλους αλλά και για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Τσαπατάκης: Από εκεί ξεκινούν όλα. Ξεκίνησα
πρώτα θέλοντας να γίνω πρότυπο σε μένα και
έτσι κατάλαβα ότι έχω ακόμα τη δύναμή μου, έχω
ακόμα τη ζωή μου και πρέπει να αποδείξω πρώτα
από όλα σε μένα ότι είμαι ικανός για να ζω, άξιος
για να ζω. Όχι ένας ζωντανός νεκρός, που θα κάτσει
στον καναπέ του και θα κοιτάζει τηλεόραση και θα
μεμψιμοιρεί.
Αποτυπώματα: Σας ευχαριστούμε πολύ!
Μαριαλένα και Χριστίνα Ζαμάγια, Α3, α2