Η Ποίηση υμνεί τον ήρωα
Γ. Σουρής, «Οἱ Ἥρωες»
ρούσε να επικρατήσει η επανάσταση, όπως πίστευε. Η
νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι (13 Μαΐου 1821) και
η άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), που
οφείλονται αποκλειστικά στον Κολοκοτρώνη, τον επέ-
βαλαν ως αρχηγό του επαναστατικού στρατού της Πε-
λοποννήσου. Στη μάχη των Δερβενακίων (26-28 Ιουλί-
ου 1822), όπου καταστράφηκε ο στρατός του Δράμαλη,
αναδείχθηκε η στρατηγική του ιδιοφυΐα και η κυβέρνη-
ση Κουντουριώτη τον διόρισε αρχιστράτηγο των επα-
ναστατικών δυνάμεων. Η ίδια, όμως, κυβέρνηση θα τον
φυλακίσει στην Ύδρα, κατά τη διάρκεια των εμφύλιων
συρράξεων των ετών 1823 και 1824, όπου είχε πρωτα-
γωνιστικό ρόλο. Θα τον απελευθερώσει τον Μάιο του
1825, όταν ο Ιμπραήμ απειλούσε να καταστείλει την
επανάσταση και θα του αναθέσει εκ νέου την αρχιστρα-
τηγία του Αγώνα. Αυθεντία στον κλεφτοπόλεμο, θα κα-
τορθώσει να κρατήσει ζωντανή την επανάσταση μέχρι
τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου (7 Οκτωβρίου 1827).
Μετά την απελευθέρωση συντάχθηκε με τον Ιωάννη
Καποδίστρια κι έγινε ένα από τα επιφανή στελέχη του
Ρωσικού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια της Αντιβασιλείας
διώχθηκε ως αντιβασιλικός και καταδικάστηκε σε θάνα-
το τον Μάιο του 1834. Ο Όθωνας του χάρισε την ποινή,
τον διόρισε σύμβουλο της Επικρατείας και τον ονόμασε
αντιστράτηγο. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε από
εγκεφαλικό επεισόδιο στις 4 Φεβρουαρίου του 1843.
Παναγιώτης Κλέντος α3
Κανεὶς δὲ ξέρει ποὺ τά ῾χουν θάψει,
κανεὶς δὲ πῆγε γιὰ νὰ τὰ κλάψει,
κανεὶς δὲν ἔκαψε γι᾿ αὐτὰ λιβάνι,
κανεὶς δὲν ἔπλεξε γι᾿ αὐτὰ στεφάνι.
Ἀνώνυμ᾿ ἥρωες, ἄγνωστοι τάφοι,
κανένας ὄνομα σ᾿ αὐτοὺς δὲ γράφει,
μήτε τὸ χῶμα τοὺς φιλοῦνε χείλη,
σταυρὸ δὲν ἔχουνε μήτε καντῆλι.
Μόνο μιᾶς κόρης μαργαριτάρια
κυλοῦν σὲ τάφους ποὺ κάποια μέρα
θὰ γίνουν κόσμου προσκυνητάρια
καὶ φάροι Νίκης γιὰ μία μητέρα.
Φαίνη Φλωράκη Α3
Αυτοί έμειναν στη συνείδηση του ελληνικού λαού
ως «Ήρωες του ΄21».
Κάποιοι από αυτούς έδρασαν στην Πελοπόννη-
σο, τον Μοριά, κι άλλοι στη Στερεά, τη Ρούμελη.
Άλλοι ηγήθηκαν ως στρατηγοί κι άλλοι ως τοπικοί
καπετάνιοι. Άλλοι αξιώθηκαν να δουν την Ελλάδα
ελεύθερη κι άλλοι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη.
Αυτοί είναι οι λίγοι επώνυμοι μέσα στο πλήθος
των ανώνυμων καθημερινών ηρώων, που έδω-
σαν τη ζωή τους στον αγώνα. Οι εικόνες τους,
γνώριμες από τα πρώτα μας σχολικά χρόνια, δεν
θα μπορούσαν να λείπουν από το φετινό μας αφι-
έρωμα.
Μέσα σε βόλια κι ὀβίδων κρότους
ἔπεσαν νιάτα μὲς στὸν ἀνθό τους.
Πᾶνε λεβέντες, πᾶνε κορμιὰ
κι ἄγνωστα τά ῾θαψαν στὴν ἐρημιά.
Ποιητής και ήρωας, Ν. Εγγονόπουλος
09