ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ Σχολικό Έτος 2016 - 2017 | Page 43

ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ
42
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ

Κόκκινη κλωστή δεμένη ...

Έναν μύθο θα σας πω ...

O ΣΤΡΑΒΟΓΙΑΝΝΟΣ « Το παιδί που περπατάει στραβά », φώναζαν όλοι και γελούσαν . Ο Γιάννης κόντευε να ξεχάσει το όνομά του , επειδή όλοι τον αποκαλούσαν στραβό . Και όπως καταλαβαίνετε ένα αγόρι που περπατάει στραβά δεν είναι καθόλου δημοφιλές . Οι συμμαθητές του ποτέ δε τον επέλεγαν στην ομάδα του ποδοσφαίρου , ενώ ο γυμναστής του σχολείου , τον προόριζε μόνο για τα φανελάκια . Οι συμμαθήτριές του , όταν περνούσε από μπροστά τους σιγοψιθύριζαν και γελούσαν δήθεν κρυφά . Αλλά και οι καθηγητές του δεν ήταν καλύτεροι . Όταν καμιά φορά , τύχαινε να τρέχει ο Γιάννης στον διάδρομο και να πατήσει κάποια καθηγήτρια , αυτή ούρλιαζε λέγοντας : « Πρόσεχε Στραβόγιαννε !». Αυτή ήταν η καθημερινότητα του Γιάννη στο σχολείο . Ένας εφιάλτης !
Κάθε μεσημέρι γυρνούσε σπίτι του με μία τσάντα ασήκωτη από τα βιβλία , τα τετράδια και τα βάσανά του . Η μαμά του μόλις επέστρεφε τον αγκάλιαζε , τον φιλούσε και έψαχνε το βλέμμα του με αγωνία . « Τι έχεις Γιαννάκη μου ; Γιατί είσαι στενοχωρημένος ; Τίποτα μαμά , τι έχουμε να φάμε ;».
Ο Γιάννης τρελαινόταν να διαβάζει κόμικς με τους Χmen . Αγαπούσε όλους τους ήρωες . Τη Στόρμ , το Γούλβεριν , την Τζέιν αλλά αγαπημένος του ήρωας ήταν ο Τσαρλς Ξαβιέ . Ο ήρωας αυτός είχε όπως και οι άλλοι υπερφυσικές δυνάμεις . Ο Ξαβιέ ήταν αρχηγός της ομάδας των Χmen και είχε την ικανότητα να διαβάζει τις σκέψεις των άλλων ανθρώπων . Είχε όμως και μια αδυναμία . Ήταν κινητικά ανάπηρος . Μόνο που κανένας δεν τον κορόιδευε . Και ο Γιάννης όμως ήταν ένας Χ-men κι ας μην το ήξερε ούτε ο ίδιος ούτε και οι άλλοι . Είχε μία ικανότητα παρόμοια με αυτή του Ξαβιέ .
Έβλεπε τις σκέψεις και τα λόγια των άλλων να παίρνουν μορφή . Όταν του μιλούσε η μητέρα του εμφανίζονταν πουλιά , που φτερούγιζαν χαρούμενα μέσα στο δωμάτιο . Ενώ όταν ήταν στο σχολείο και τον κορόιδευαν οι συμμαθητές του ή του φώναζαν
και τον υποτιμούσαν οι καθηγητές του , η τάξη και οι διάδρομοι γέμιζαν από φίδια , σκορπιούς και κατσαρίδες . Έτσι ο κακομοίρης ο Γιάννης προσπαθώντας να τα αποφύγει όλα αυτά , οι άλλοι νόμιζαν ότι περπατάει στραβά . Και όσο πιο πολύ προσπαθούσε να τα αποφύγει τόσο περισσότερα αηδιαστικά πλάσματα έβρισκε μπροστά του .
Τα χρόνια περνούσαν και ο Γιάννης που ήταν πολύ καλός μαθητής , παρότι διάβαζε μόνο κόμικς και ποτέ λογοτεχνικά βιβλία , μια μέρα έγινε γιατρός , με ειδικότητα την ορθοπεδική . Ήταν πάρα πολύ καλός στο επάγγελμά του και όλοι τον σέβονταν . Στο νοσοκομείο που δούλευε κανένας δεν ασχολούνταν με το στραβό του περπάτημα . Ο Γιάννης δεν περπατούσε πια στραβά για να αποφύγει τις προσβλητικές σκέψεις των άλλων , απλά το είχε αποδεχτεί .
Στο ιατρείο του τον επισκέπτονταν πολλοί άνθρωποι , που έφευγαν πάντα ευχαριστημένοι . Μια μέρα τον επισκέφθηκε ένα ζευγάρι με το παιδάκι τους , που είχε πρόβλημα στα πόδια . Περπατούσε στραβά . Οι γονείς του ήταν πολύ στενοχωρημένοι και ζητούσαν απελπισμένα βοήθεια .
Διαβάζοντας ο Γιάννης το όνομα του παιδιού και των γονιών του στο βιβλιάριο υγείας κατάλαβε ότι ήταν παλιοί συμμαθητές του . Εκείνοι όμως δεν τον θυμόντουσαν γιατί κανένας δεν τον έκανε παρέα όταν ήταν μικρός .
« Τι πρόβλημα έχει το παιδί σας ;» ρώτησε ο Γιάννης χωρίς να τους αποκαλύψει ποιος ήταν . « Περπατάει στραβά » απάντησαν οι γονείς λυπημένοι . Αμέσως μόλις είπαν τα λόγια αυτά το πάτωμα γέμισε μυρμήγκια . « Σήκω παιδί μου να περπατήσεις .», είπε ο γιατρός . Τότε το παιδί σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει στραβά προσπαθώντας να αποφύγει τα μυρμήγκια .
Ο γιατρός κατάλαβε τι συνέβαινε και ζήτησε από τους γονείς να βγουν έξω από το ιατρείο . Όταν έμεινε μόνος με το παιδί σηκώθηκε από την καρέκλα του και με δύναμη πάτησε τα έντομα . Το παιδί κοίταξε με απορία και με χαρά τον Γιάννη γιατί κατάλαβε ότι μπορούσε και αυτός να δει τα πράγματα που έβλεπε . Ο γιατρός του χάιδεψε το κεφάλι και ζήτησε από τους γονείς να ξαναμπούν μέσα . Μετά είπε στο παιδί να περπατήσει προς τους γονείς του . Αυτό έτρεξε με χαρά κατευθείαν στους γονείς του χωρίς να στραβοπατήσει . « ΘΑΥΜΑ , ΘΑΥΜΑ !» φώναζαν οι γονείς και ευχαριστούσαν το γιατρό .
Ο Γιάννης , σοβαρός έβγαλε ένα μπλοκάκι και έγραψε ένα φάρμακο για το παιδί : « Να αγαπάτε το παιδί σας , ακόμα κι αν περπατάει στραβά και να μην αφήνετε κανέναν να το πληγώνει ».
Αφού έφυγαν οι γονείς με το παιδί , μετά από
APOTYP-1 . indd 42 15 / 06 / 2017 1:49 μ . μ .