ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ
Το τείχος του Βερολίνου
« Πριν χτίσω έναν τοίχο θα ρωτούσα τι κλείνω μέσα ή τι κλείνω απ΄έξω και ποιον ενδεχομένως θα προσβάλλω.»
Mending Wall Robert Frost( 1874-1963)
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ
Το τείχος του Βερολίνου
Περικλής: Γεια σου, Ελευθερία. Τι κάνεις; Ελευθερία: Καλά είμαι. Εσύ; Περικλής: Μια χαρά! Να σε ρωτήσω κάτι; Έχεις ακούσει ή έχεις διαβάσει για το τείχος του Βερολίνου; Ξέρεις … παρακολούθησα χθες ένα ντοκιμαντέρ με αυτό το θέμα και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον!
Ελευθερία: Χμμμ, το τείχος του Βερολίνου … Ποτέ δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήταν αυτό.
Περικλής: Να, άκου! Η Γερμανία όταν ηττήθηκε στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο χωρίστηκε σε τέσσερις ζώνες κατοχής από τις τέσσερις νικήτριες συμμαχικές δυνάμεις, ΗΠΑ, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και Σοβιετική Ένωση. Με τον ίδιο τρόπο χωρίστηκε και το Βερολίνο.
Σταδιακά, λοιπόν, άρχισε να παρατηρείται ένα κύμα φυγής των Ανατολικογερμανών προς τη Δύση, ιδίως μετά την εργατική εξέγερση του Ιουνίου του 1953, που συντρίφτηκε από τους Σοβιετικούς. Για να σταματήσουν τη μαζική έξοδο των πολιτικών προσφύγων το 1961, οι Αρχές της Ανατολικής Γερμανίας ύψωσαν ένα διαχωριστικό συρματόπλεγμα ανάμεσα στις δύο πλευρές. Ελευθερία: Πω πω … Τόσο σκληρά μέτρα; Περικλής: Στη συνέχεια χειροτέρεψε! Καθώς οι σχέσεις μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας οξύνονταν, το συρματόπλεγμα αντικαταστάθηκε με
τοίχο από μπετόν, ως 2 μέτρα ύψος, ενισχυμένο με συρματόπλεγμα στην κορυφή. Φρουρούνταν σε καθορισμένες από τις ανατολικογερμανικές αρχές διόδους και από σκοπιές κατά διαστήματα, σε όλο το μήκος του, που έφθανε τα 45 χιλιόμετρα. Από τους Δυτικούς ονομάστηκε « Τείχος του Αίσχους » και κατέστησε πολύ δύσκολη την επικοινωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές. Η απομόνωση, εξάλλου, του Δυτικού Βερολίνου από την ενδοχώρα της Ανατολικής Γερμανίας εξασφαλίστηκε με ηλεκτροφόρα καλώδια και προβολείς που σάρωναν κάθε σπιθαμή του γυμνού εδάφους.
Ελευθερία: Προσπάθησαν πολλοί άνθρωποι να το διαπεράσουν;
Περικλής: Ναι, αρκετοί. Συγκεκριμένα στη διάρκεια των 28 χρόνων της ύπαρξης του τείχους, τουλάχιστον 136 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να διαφύγουν στη Δύση. Ελευθερία: Και; Πώς τελείωσε όλο αυτό; Περικλής: Με την άνοδο του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στην ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης το 1986 ένας άνεμος αλλαγής άρχισε να φυσά στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Με το άνοιγμα των συνόρων των άλλων σοσιαλιστικών χωρών προς τη Δύση, ένα νέο κύμα ανατολικογερμανών πολιτών διέφευγε στη Δυτική Γερμανία μέσω της Ουγγαρίας, της Πολωνίας και της Τσεχοσλοβακίας. Η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας αιφνιδιασμένη από τις εξελίξεις αποφάσισε να ανοίξει κι αυτή τα σύνορα της χώρας με τη Δύση στις 9 Νοεμβρίου 1989. Μετά την εξέλιξη αυτή, το τείχος που χώριζε το Βερολίνο για 28 χρόνια δεν είχε λόγο ύπαρξης και άρχισε να κατεδαφίζεται πάραυτα, με πρωτοβουλία των Βερολινέζων. Ένα χρόνο αργότερα, στις 3 Οκτωβρίου 1990, η Γερμανία επανενώθηκε.
Ελευθερία: Έχεις δίκιο!! Είναι όντως πολύ ενδιαφέρον!! Μόλις πάω σπίτι θα ψάξω στο διαδίκτυο, για να βρω περισσότερες πληροφορίες!!!
08
ΜΑΡΊΛΙΑ ΚΑΠΛΆΝΗ Γ1
APOTYP-1. indd 8 15 / 06 / 2017 1:48 μ. μ.