ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ
42
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ
Κόκκινη κλωστή δεμένη...
Έναν μύθο θα σας πω...
O ΣΤΡΑΒΟΓΙΑΝΝΟΣ « Το παιδί που περπατάει στραβά », φώναζαν όλοι και γελούσαν. Ο Γιάννης κόντευε να ξεχάσει το όνομά του, επειδή όλοι τον αποκαλούσαν στραβό. Και όπως καταλαβαίνετε ένα αγόρι που περπατάει στραβά δεν είναι καθόλου δημοφιλές. Οι συμμαθητές του ποτέ δε τον επέλεγαν στην ομάδα του ποδοσφαίρου, ενώ ο γυμναστής του σχολείου, τον προόριζε μόνο για τα φανελάκια. Οι συμμαθήτριές του, όταν περνούσε από μπροστά τους σιγοψιθύριζαν και γελούσαν δήθεν κρυφά. Αλλά και οι καθηγητές του δεν ήταν καλύτεροι. Όταν καμιά φορά, τύχαινε να τρέχει ο Γιάννης στον διάδρομο και να πατήσει κάποια καθηγήτρια, αυτή ούρλιαζε λέγοντας: « Πρόσεχε Στραβόγιαννε!». Αυτή ήταν η καθημερινότητα του Γιάννη στο σχολείο. Ένας εφιάλτης!
Κάθε μεσημέρι γυρνούσε σπίτι του με μία τσάντα ασήκωτη από τα βιβλία, τα τετράδια και τα βάσανά του. Η μαμά του μόλις επέστρεφε τον αγκάλιαζε, τον φιλούσε και έψαχνε το βλέμμα του με αγωνία. « Τι έχεις Γιαννάκη μου; Γιατί είσαι στενοχωρημένος; Τίποτα μαμά, τι έχουμε να φάμε;».
Ο Γιάννης τρελαινόταν να διαβάζει κόμικς με τους Χmen. Αγαπούσε όλους τους ήρωες. Τη Στόρμ, το Γούλβεριν, την Τζέιν αλλά αγαπημένος του ήρωας ήταν ο Τσαρλς Ξαβιέ. Ο ήρωας αυτός είχε όπως και οι άλλοι υπερφυσικές δυνάμεις. Ο Ξαβιέ ήταν αρχηγός της ομάδας των Χmen και είχε την ικανότητα να διαβάζει τις σκέψεις των άλλων ανθρώπων. Είχε όμως και μια αδυναμία. Ήταν κινητικά ανάπηρος. Μόνο που κανένας δεν τον κορόιδευε. Και ο Γιάννης όμως ήταν ένας Χ-men κι ας μην το ήξερε ούτε ο ίδιος ούτε και οι άλλοι. Είχε μία ικανότητα παρόμοια με αυτή του Ξαβιέ.
Έβλεπε τις σκέψεις και τα λόγια των άλλων να παίρνουν μορφή. Όταν του μιλούσε η μητέρα του εμφανίζονταν πουλιά, που φτερούγιζαν χαρούμενα μέσα στο δωμάτιο. Ενώ όταν ήταν στο σχολείο και τον κορόιδευαν οι συμμαθητές του ή του φώναζαν
και τον υποτιμούσαν οι καθηγητές του, η τάξη και οι διάδρομοι γέμιζαν από φίδια, σκορπιούς και κατσαρίδες. Έτσι ο κακομοίρης ο Γιάννης προσπαθώντας να τα αποφύγει όλα αυτά, οι άλλοι νόμιζαν ότι περπατάει στραβά. Και όσο πιο πολύ προσπαθούσε να τα αποφύγει τόσο περισσότερα αηδιαστικά πλάσματα έβρισκε μπροστά του.
Τα χρόνια περνούσαν και ο Γιάννης που ήταν πολύ καλός μαθητής, παρότι διάβαζε μόνο κόμικς και ποτέ λογοτεχνικά βιβλία, μια μέρα έγινε γιατρός, με ειδικότητα την ορθοπεδική. Ήταν πάρα πολύ καλός στο επάγγελμά του και όλοι τον σέβονταν. Στο νοσοκομείο που δούλευε κανένας δεν ασχολούνταν με το στραβό του περπάτημα. Ο Γιάννης δεν περπατούσε πια στραβά για να αποφύγει τις προσβλητικές σκέψεις των άλλων, απλά το είχε αποδεχτεί.
Στο ιατρείο του τον επισκέπτονταν πολλοί άνθρωποι, που έφευγαν πάντα ευχαριστημένοι. Μια μέρα τον επισκέφθηκε ένα ζευγάρι με το παιδάκι τους, που είχε πρόβλημα στα πόδια. Περπατούσε στραβά. Οι γονείς του ήταν πολύ στενοχωρημένοι και ζητούσαν απελπισμένα βοήθεια.
Διαβάζοντας ο Γιάννης το όνομα του παιδιού και των γονιών του στο βιβλιάριο υγείας κατάλαβε ότι ήταν παλιοί συμμαθητές του. Εκείνοι όμως δεν τον θυμόντουσαν γιατί κανένας δεν τον έκανε παρέα όταν ήταν μικρός.
« Τι πρόβλημα έχει το παιδί σας;» ρώτησε ο Γιάννης χωρίς να τους αποκαλύψει ποιος ήταν. « Περπατάει στραβά » απάντησαν οι γονείς λυπημένοι. Αμέσως μόλις είπαν τα λόγια αυτά το πάτωμα γέμισε μυρμήγκια. « Σήκω παιδί μου να περπατήσεις.», είπε ο γιατρός. Τότε το παιδί σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει στραβά προσπαθώντας να αποφύγει τα μυρμήγκια.
Ο γιατρός κατάλαβε τι συνέβαινε και ζήτησε από τους γονείς να βγουν έξω από το ιατρείο. Όταν έμεινε μόνος με το παιδί σηκώθηκε από την καρέκλα του και με δύναμη πάτησε τα έντομα. Το παιδί κοίταξε με απορία και με χαρά τον Γιάννη γιατί κατάλαβε ότι μπορούσε και αυτός να δει τα πράγματα που έβλεπε. Ο γιατρός του χάιδεψε το κεφάλι και ζήτησε από τους γονείς να ξαναμπούν μέσα. Μετά είπε στο παιδί να περπατήσει προς τους γονείς του. Αυτό έτρεξε με χαρά κατευθείαν στους γονείς του χωρίς να στραβοπατήσει. « ΘΑΥΜΑ, ΘΑΥΜΑ!» φώναζαν οι γονείς και ευχαριστούσαν το γιατρό.
Ο Γιάννης, σοβαρός έβγαλε ένα μπλοκάκι και έγραψε ένα φάρμακο για το παιδί: « Να αγαπάτε το παιδί σας, ακόμα κι αν περπατάει στραβά και να μην αφήνετε κανέναν να το πληγώνει ».
Αφού έφυγαν οι γονείς με το παιδί, μετά από
APOTYP-1. indd 42 15 / 06 / 2017 1:49 μ. μ.