Πατρίδα μου μικρή
Τι κι αν οι μέρες που περνούμε
σ΄ αμαυρώνουν πατρίδα μου μικρή
και στην υγρή την αγκαλιά σου πνίγονται ξένα όνειρα και καημοί.
Προσπαθείς να ημερέψεις των ανθρώπων την οργή
μα η κρίση πιο φουντώνει και μας καίει την ψυχή.
Γαληνεύουμε κοιτώντας Παρθενώνα και Μυστρά
και σκεπάζουμε τα βράδια των προσφύγων τα παιδιά.
Και όταν ο ήλιος βασιλέψει
στον αγώνα όλοι μαζί και το βράδυ κουρασμένοι μ’ όνειρα κ’ προσευχή
καρτερούμε να ισιώσει της ζωής μας η γραμμή
Παναγιώτα Χριστοδουλοπούλου,
Ματίλντα Ραυτογιάννη
Άνοιξη
Ανθίσανε τα γιασεμιά
Και η πλάση ανασαίνει
Δροσοσταλίδες κρέμονται
διαμάντια στο φως του ήλιου
και οι ακτίνες του ολόχαρες
πίνουνε τη δροσιά τους.
Συντροφιά είναι στα ροδοπέταλα
στις βιόλες στα κρινάκια
και ενώνονται μ΄αρώματα
με γλυκοκελαηδίσματα και γλυκομιλήματα.
Αριάδνη-Φαίδρα Αγορή
Ελεάνα Σταθάκη