Εισαγωγικό σημείωμα
Μπορεί ο Λαβουαζιέ να έλυσε το μυστήριο των συστατικών του νερού αλλά το νερό παραμένει μυστήριο για όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής . Κανένα άλλο στοιχείο στον κόσμο δεν είχε ποτέ , ούτε θα έχει ρόλο πιο σημαίνοντα απ ’ ό , τι το νερό .
Το νερό ως φυσικός πόρος , αποτελεί βασικό παράγοντα για τη ζωή και την ανάπτυξή της στον πλανήτη . Έχει ανυπολόγιστη αξία για την υγεία και την επιβίωση του ανθρώπου , των ζώων και των φυτών , αφού αποτελεί και το βασικότερο συστατικό κάθε οργανισμού . Είναι όμως ταυτόχρονα , στοιχείο οικονομικής ανάπτυξης ενός τόπου , στοιχείο επίσης κοινωνικής ευημερίας αλλά και στοιχείο της πολιτιστικής και θρησκευτικής ζωής .
« Παν συνίσταται εξ ύδατος » και δεν είναι τυχαία διατυπωμένη η φράση , αρκεί κάποιος να αναλογιστεί ότι οι πρώιμοι προηγμένοι πολιτισμοί δημιουργήθηκαν κοντά στο νερό και η ανάπτυξή τους προσδιορίστηκε από τη σχέση τους με αυτό .
Το νερό βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορίας του ανθρώπινου πνεύματος και πολιτισμού . Ως ουσία « απέθαντη », χρησιμοποιείται για την ερμηνεία των δύο βασικότερων μυστηρίων της ζωής , της γέννησης και του θανάτου αλλά και ως καθαρτήρια ουσία για το σώμα και την ψυχή . Ήδη από την αρχαιότητα , πολλοί μύθοι δημιουργήθηκαν με αναφορές στο νερό αλλά και η ελληνική λαογραφία είναι γεμάτη από μύθους , θρύλους και έθιμα που συνδέονται άρρηκτα με το νερό .
Το νερό , ήρεμο ή ορμητικό , στάσιμο ή γάργαρο είναι λοιπόν το « απόλυτο φαινόμενο ». Αυτή τη διάσταση του στοιχείου αποτύπωσε ο μαθητής της Α γυμνασίου , Δημήτρης Κολιός , που φιλοτέχνησε το εξώφυλλο του φετινού τεύχους Αποτυπώματα . Επιχειρώντας έναν αποσυμβολισμό , θα λέγαμε ότι το νερό είναι σε τέτοιο βαθμό συνυφασμένο με ό , τι αφορά στον πλανήτη Γη που δε βρίσκεται σε κάποιο ποσοστό στα « μπλε » μέρη του πλανήτη , αλλά πηγάζει από το σύμπαν και τον κατακλύζει .
Κι ενώ το νερό είναι fons et origo της ζωής , αφού όχι μόνο τη δημιουργεί αλλά τη θεραπεύει , την ανανεώνει και τη μακροημερεύει , έρχεται ταυτόχρονα στον νου μας η σύγκριση αυτής μ ’ έναν μεγάλο Ωκεανό , του οποίου τα κινούμενα νερά θυμίζουν την αστάθεια και τη μεταβλητότητά της . Στο εξώφυλλό μας , η Γη παρουσιάζεται « σκοτεινή και κλαίουσα …».
Το περιοδικό μας δε θα μπορούσε πέρα από το αφιέρωμα να μη δώσει φωνή στους μαθητές που ήθελαν να γράψουν τους εφηβικούς προβληματισμούς τους . Αλλά κυρίως δε θα μπορούσε να μη δώσει χώρο στην έκφραση των αντιπολεμικών αισθημάτων , με αφορμή τον πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία και που προκάλεσε πλήθος θυμάτων και προσφύγων . Γεγονός , όχι πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία – στην ελληνική , φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και την έλευση 1,5 εκατομμυρίου προσφύγων – για τα οποία γίνεται εκτενής αναφορά με τις δημιουργικές γραφές των συμμαθητών μας .
Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΉ ΟΜΆΔΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΎ
ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΝΕΡΌΝ
05