52
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ
Το χιούμορ στη ζωή μας
O covid γάτος
Μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει και η γριά όλο κατεβαίνει . Μου αφήνει δυο ψαράκια δυο ψαράκια μπαρμπουνάκια πλήθος ψαροκοκκαλάκια .
Άφαντη τώρα η γριά ούτε μπαίνει ούτε βγαίνει μες το σπίτι κλειδωμένη . Μουρμουράει μουρμουράει μαύρη μάσκα όλο φοράει .
Και εγώ μόνος μου ο καημένος ο γάτος της ο χαϊδεμένος πεινασμένος λυπημένος ίσως λίγο θυμωμένος .
Ξεμακραίνω ξεμακραίνω στην ψαραγορά πηγαίνω . Ουστ αποδώ ψωριάρικο κει μου φωνάζουν όλοι μα γάτος είμαι μοναχός εγώ δεν έχω πορτοφόλι .
Η κοιλιά μου γουργουρίζει η ματιά μου όλο γυρίζει . Γύρω βλέπω ερημιά πού είστε όλοι βρε παιδιά ;
Αυτοκίνητο περνάει το ραδιόφωνο μιλάει . « μένουμε μέσα ασφαλείς κορονοϊός βαρύς !».
Τι ακούω ; Τι είναι αυτό ; Ποντικάκι τροφαντό ; Ή μήπως είναι αστακός αυτός ο κορονοϊός ;
Θα τον βρω και θα τον φάω θα τον κάνω μια χαψιά στη γριά να ξαναπάω που μου δίνει την ψαριά .
ΕΒΊΤΑ ΑΝΔΡΙΟΠΟΎΛΟΥ Β1 μόλις πρωτοξεκίνησε το έθιμο . « Γι ’ αυτό θέλω κάθε Πάσχα να βρίσκομαι εδώ , είναι σαν να ξαναγεννιέμαι », έλεγε και ξαναέλεγε κάθε χρόνο .
Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής , η περιφορά του Επιταφίου έχει συγκεκριμένη τελετουργία . Νεαροί κάτοικοι του χωριού παίρνουν μέρος σε αναπαραστάσεις των Παθών του Χριστού αλλά και της ζωής του . Ο Μυστικός Δείπνος , η Προσευχή στο όρος των Ελαιών , η Σταύρωση . Όταν μάλιστα εγώ ή κάποιο άλλο από τα εγγόνια του παππού , παίρνουμε μέρος σε αυτές τις εκδηλώσεις , αισθάνεται υπερήφανος . « Τα εγγόνια μου είναι ! Καμαρώστε τα ! Γιορτάζουν την ΑΓΑΠΗ !» λέει σε γνωστούς και άγνωστους γύρω του . Το Χριστός Ανέστη τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σάββατου έρχεται με πυροτεχνήματα , φωταγωγημένα σπίτια και τις καμπάνες της εκκλησιάς να ηχούν από τη μια άκρη του νησιού ως την άλλη . Η χαρά του παππού εκείνο το βράδυ δεν λέγεται … Η δε συγκίνησή του απερίγραπτη . Οι θύμισες από όλη του τη ζωή , από όλες τις γιορτές που έχει ζήσει με την οικογένειά του , περνούν σαν ταινία από τα μάτια του .
Από την εκκλησία επιστρέφουμε αφού ολοκληρωθεί η λειτουργία και ο παππούς λάβει τη Θεία κοινωνία . « Τώρα αλάφρωσε η ψυχή μου , παιδιά μου » μας έλεγε . « Η Ανάσταση του Κυρίου φέρνει τη λύτρωση όλων μας ».
Το μεγάλο γλέντι γίνεται την Κυριακή του Πάσχα , στο γήπεδο του χωριού μέσα στα δέντρα . Καλεσμένοι είναι όλοι οι χωριανοί αλλά και οι επισκέπτες και οι περαστικοί ακόμα . « Όλοι χωράνε στο τραπέζι αυτό !» φωνάζει ο παππούς . « Και οι μονοιασμένοι και οι τσακωμένοι . Ήρθε η ώρα να δώσουμε όλοι το φιλί της αγάπης και της συμφιλίωσης », συμπληρώνει . Κι η ευχή του γινόταν αληθινή . Όλοι συμμετέχουν με τα καλούδια τους . Ψητά αρνιά , κοκορέτσι , κόκκινα αυγά , γλυκό κρασί και πάνω απ ’ όλα ΑΓΑ- ΠΗ ! Γιατί αυτή τη μέρα κάνουν πράξη το μήνυμα της Ανάστασης , που δεν είναι άλλο από την αγάπη για τον συνάνθρωπο .
« Το Χριστός Ανέστη εξαγνίζει τις αμαρτίες μας , διαλύει το μίσος μεταξύ των ανθρώπων και προσφέρει σε όλους τη συμφιλίωση της Αγάπης . Χριστός Ανέστη σε όλους μας !» εύχεται ο παππούς σηκώνοντας το γεμάτο κρασί ποτήρι του . Και τα μάτια του πλημμυρίζουν από δάκρυα ευτυχίας και ευγνωμοσύνης προς τον Θεό που του χάρισε ακόμα ένα Πάσχα γεμάτο Αγάπη . Τότε κατάλαβα τι εννοούσε ο παππούς μου λέγοντας ότι « Το Πάσχα είναι η Γιορτή της Αγάπης !».
ΣΠΥΡΙΔΟΎΛΑ ΣΤΈΛΛΑ Α1