ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ Σχολικό Έτoς 2019 - 2020 | Page 53

Πάνω στην πίστα τα πόδια δεν είναι μόνο αντρικά Σπαθιά, ένταση, αγωνία, το τρίξιμο των σπαθιών, ο θόρυβος που κάνουν τα σπαθιά πάνω στην πίστα, όλα θυμίζουν ξιφασκία. Ένα άθλημα ευγενικό, ‘καθώς πρέπει’, με τρόπους και κανόνες συμπεριφοράς. Δυστυχώς, με την επιλογή αυτού του αθλήματος αναγκάζεται κανείς να βλέπει τον κάθε παίκτη ανταγωνιστικά. Ένα ατομικό άθλημα δεν επιτρέπει ιδιαίτερες φιλίες στον χώρο. Θυμάμαι την πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με την ξιφασκία. Ήμουν πέντε χρόνων όταν ξεκίνησα προπονήσεις και αμέσως ένιωσα ότι ανήκω εκεί. Μετά από χρόνια προπονήσεων, αποτυχίες, επιτυχίες και συμμετοχή σε μεγάλους διεθνείς αγώνες, έχω φτάσει πλέον στο σημείο να αγαπάω πολύ αυτό που κάνω σε επίπεδο πρωταθλητισμού. ΑΡΓΥΡΕΝΙΑ ΜΟΥΡΙΚΗ Κατακτώντας στόχους Έναν ολόκληρο χρόνο προσπαθούσα να πάρω την πρόκριση για το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ξιφασκίας 2020. Ήταν δύσκολο να γνωρίζω πως έπρεπε να ανταγωνιστώ κοπέλες μεγαλύτερες σε ηλικία, πιο δυνατές και πιο έμπειρες από εμένα. Ο στόχος αυτός με τρόμαζε, όμως, ήταν κάτι που το ήθελα πολύ και θα έκανα τα πάντα για να τον πραγματοποιήσω. Ένας χρόνος σκληρών προπονήσεων, τραυματισμών και απογοητεύσεων πέρασε… Οι επιτυχίες μέχρι στιγμής ήταν μικρές σε σχέση με την κούραση και τον ιδρώτα. Έφτασε η μέρα πριν το πανελλήνιο πρωτάθλημα. Ήξερα πως τα πάντα θα κριθούν από την έκβαση του αγώνα. Όταν εκείνο το βράδυ πήγα για τελευταία φορά στην προπόνηση, το άγχος με κατέβαλε… Ξέσπασε όλο σε μια μεγάλη κρίση πανικού. Φοβήθηκα πως θα έχανα τον αγώνα εξαιτίας του άγχους. Κι όμως, την επόμενη μέρα κατάφερα να πάρω μέρος. Ο αγώνας πήγαινε καλά μέχρι που έμαθα πως για να προκριθώ στις τέσσερις καλύτερες, θα έπρεπε να αγωνιστώ με μια συναθλήτρια και καλή μου φίλη. Θόλωσα, αγχώθηκα… Αλλά, πέρασα στην επόμενη φάση και κατέκτησα την τρίτη θέση πανελλαδικά. Έτσι μου δόθηκε και το εισιτήριο για το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Είχα πετύχει τον στόχο μου! Η μέρα που θα ανέβαινα στο αεροπλάνο έφτασε. Η χαρά και ο ενθουσιασμός μου ήταν απερίγραπτος. Βρισκόμουν στο Πόρετς της Κροατίας, έτοιμη να έρθω αντιμέτωπη με το όνειρό μου. Να το ζήσω. Ο αγώνας ξεκίνησε απογοητευτικά. Ήμουν πεπεισμένη πως δε θα περνούσα την πρώτη φάση του αγώνα. Τελικά τα κατάφερα με χαμηλή βαθμολογία. Κλήθηκα να αντιμετωπίσω μια παίκτρια από την Ουγγαρία για να μπω στις 64 καλύτερες αθλήτριες του αγωνίσματος της ξιφασκίας. Ο αγώνας ήταν δύσκολος λόγω του τραυματισμού που είχα στο χέρι μου. συν-ομιλουμε 51