Γλώσσα Εσπεράντο
Εσπεράντο είναι η πλέον διαδεδομένη διεθνής
H τεχνητή γλώσσα που κατασκευάστηκε το 1887
από τον Λουδοβίκο Λάζαρο Ζάμενχοφ, από στοιχεία
Ευρωπαϊκών γλωσσών. Σχεδιάστηκε με τρόπο
τέτοιο, για να είναι εύκολη στην εκμάθηση από τους
Ευρωπαίους ώστε να διευκολύνει την επικοινωνία
μεταξύ τους. Παρ’ ότι δεν έχει αναγνωριστεί από διεθνείς
οργανισμούς, χρησιμοποιείται στο εμπόριο,
την αλληλογραφία, τις πολιτιστικές ανταλλαγές, τα
συνέδρια, την λογοτεχνία, στην τηλεόραση και σε
ραδιοφωνικές εκπομπές.
Πρόκειται για μια γλώσσα εξ ορισμού απλή, που
διαθέτει όλα τα πλεονεκτήματα οποιασδήποτε εθνικής
γλώσσας, χωρίς όμως ιδιωματισμούς και γραμματικές
ανωμαλίες.
Η Εσπεράντο βασίζεται κυρίως στο συντακτικό
υλικό των λατινογενών γλωσσών. Χρησιμοποιεί το
λατινικό αλφάβητο και έχει φωνητική προφορά ενώ
όλες οι λέξεις τονίζονται στην παραλήγουσα. Είναι
εύκολη, με γραμματική που περιλαμβάνει 16 κύριους
κανόνες. Η εκμάθησή της είναι δυνατή μετά από
σπουδή 12-18 μηνών, σε εβδομαδιαία μαθήματα της
μιάμισης ώρας. Θεωρείται απλή, προσιτή σε όλους
τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικίας και μόρφωσης,
πλήρης και εκφραστική, όσο όλες οι γλώσσες
του κόσμου, με πλούσια πρωτότυπη και μεταφρασμένη
λογοτεχνία.
Σύστημα γραφής
Η Εσπεράντο γράφεται με μία ελαφρώς διαφορετική
εκδοχή του Λατινικού αλφαβήτου, περιλαμβάνοντας
έξι γράμματα με διακριτικά: ĉ, ĝ, ĥ, ĵ, ŝ (με περισπωμένη)
και ŭ (με βραχεία). Το αλφάβητο αυτό δεν
περιλαμβάνει τα γράμματα q, w, x, ή y, εκτός από τις
περιπτώσεις που έχουμε μη ενσωματωμένα ξενικά
ονόματα.
Το 28 γραμμάτων αλφάβητο είναι:
a b c ĉ d e f g ĝ h ĥ i j ĵ k l m n o p r s ŝ t u ŭ v z
Ο δημιουργός, οι φίλοι και οι εχθροί
Ο Λουδοβίκος Λάζαρος Ζαμένχοφ (LudwikLejzer
Zamenhof, 15 Δεκεμβρίου 1859-14 Απριλίου 1917)
ήταν Πολωνο-Εβραίος οφθαλμολόγος, φιλόλογος
και ο εμπνευστής της Εσπεράντο, της τεχνητής γλώσσας.
Ο Ζαμένχοφ μεγάλωσε στην πόλη Μπιάλιστοκ,
περιοχή που ανήκει σήμερα στην Πολωνία αλλά τότε
ανήκε στην Ρωσική Αυτοκρατορία. Ο πληθυσμός της
πόλης αποτελείτο από Εβραίους, Καθολικούς Πολωνούς,
Ορθοδόξους Ρώσους και Προτεστάντες Γερμανούς.
Υπήρχαν πολλές εντάσεις μεταξύ τους και ο Ζαμένχοφ
θεώρησε την κακή επικοινωνία ως την κύρια
αιτία αυτού του προβλήματος, γι’ αυτό και εφηύρε
την Εσπεράντο ως παγκόσμια δεύτερη γλώσσα.
Κατ’ αρχάς, ο Ζαμένχοφ με το πρόσχημα ότι θα
καθιστούσε περιττό να μαθαίνει κανείς διαφορετικές
γλώσσες, προσπάθησε να δημιουργήσει μια τυποποιημένη
γλώσσα για να ενοποιήσει τους Εβραίους
στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Τελικά, εγκατέλειψε αυτήν
την ιδέα, υπέρ μιας παγκόσμιας γλώσσας, η ονομασία
της οποίας σημαίνει «ελπίδα».
Και αν ποτέ αναρωτηθείτε πώς είναι το «σε αγαπώ»
στην εσπεράντο, απλά πείτε mi amasvin.
Δημήτρης Γιολδασέας
Ελένη Πράσσου
aφιερωμα: επικοινωνια
15