Op woensdag 30 oktober was er een speciaal ingelaste herhalingsles voor de hulpverleners. Een ambulanceles. Waarom zo’n les, kun je je zelf afvragen. Simpel; als
hulpverlener heb je allemaal wel eens of meerdere keren 112 gebeld omdat professionele
hulp nodig was. Het slachtoffer wordt de ambulance ingereden en dan rest nog het
uitzwaaien. Wat er in de auto gebeurt, is nooit echt zichtbaar.
Margot Horning, al jaren werkzaam als
verpleegkundige op de ambulance, was direct
erg enthousiast om met een collega met de
ambulance voor te komen rijden.
Twee hulpverleners waren gestart met een
reanimatie en natuurlijk was 112 ook gebeld.
Heel toevallig stonden ze al voor de deur en
stap voor stap legde Margot de procedure uit
van het aan komen rijden tot en met
aankomst in het ziekenhuis. Iedereen had veel
te vragen en alle apparaten werden uitvoerig
bekeken. Ook mochten we de ambulance van
binnen bekijken. Ieder hoekje en gaatje in en
aan de auto was benut.
De collega van Margot, Bas, vond het
geweldig om alles te laten zien en uit te
leggen waarvoor het diende. Het was nog
een jonge knul, maar had al veel ervaring
als ambulance chauffeur.
De tijd vloog om en voor je het wist was
het al ruim tijd om afscheid van die twee te
nemen. Het is een geweldig leerzame
avond geweest! Zeker nog een herhaling
waard! Zoals altijd borrelen er nog vragen
omhoog wanneer je lekker warm in je
kribje ligt te woelen. Die bewaren we dus
maar voor de volgende keer.
Mieke Vergeer
7