tot wat het nu is: een moderne en innovatieve zorginstelling
die midden in de Brabantse sameneving staat.
l
Dat Peter Nouwens daar een bindende en inspirerende
bijdrage aan heeft geleverd, was mij voordat ik aan het
schrijven begon al duidelijk. Nu het verhaal af is weet ik dat
hij een type bestuurder vertegenwoordigt dat in onze steeds
meer in getalen en statistieken denkende samenleving steeds
l
zeldzamer dreigt te worden. Alleen daarom al is het goed dat
zijn geschiedenis nu is geboekstaafd.
Het was een eer om daar de chroniqueur van te mogen zijn.
Jos van der Lans
Amsterdam, maart 2015
Veertig jaar vooruit
Desondanks is het een minibiografie met een beperking
gebleven. Niet alleen omdat hij ongeautoriseerd is, dat wil
zeggen de hoofdpersoon heeft de inhoud niet op waarheid
kunnen controleren. Maar vooral omdat de tijd ontbrak om
echt historisch onderzoek te doen naar de geschiedenis van
eerst Huize Assisië en later Prisma. Daardoor zijn de feiten en
verhalen die nu in deze minibiografie worden gepresenteerd
niet systematisch aan bronnen gekoppeld. Veertig jaar vooruit
is grotendeels gebaseerd op de wijze waarop mensen zich de
geschiedenis herinneren, wat niet altijd wil zeggen dat het
ook zo is gegaan. Of dat hun beeld helemaal correct is.
Mij was het ook niet om een feitelijke en volledige
geschied chrijving te doen. Ik wilde vooral laten zien hoe
s
ontwikkelingen in elkaar grijpen. Hoe een veranderende
samenleving, een verouderde instelling, nieuwe denkbeelden
en een leergierige en onderzoekende persoonlijkheid met
elkaar nieuwe wegen vinden en iets nieuws tot stand
brengen. Het zijn die lijnen die Prisma gemaakt hebben
71