Veertig jaar vooruit
64
Hij is niet uitgeblust, integendeel. Hij is ook niet moe,
hij is hooguit een beetje uitgekeken op de zoveelste cyclus
om de begroting op te stellen dan wel het jaarverslag af te
ronden. Dat heeft hij na negentien jaar nu wel gehad. Hij is
simpelweg aan iets anders toe. Zijn promotie, uiteraard. Zijn
ambitie om zijn ervaringen te delen door te gaan schrijven,
onder meer als columnist van Markant. Maar ook aan zijn drive
om aandacht te vragen voor de genegeerde problematiek van
jongeren met een lichte verstandelijke beperking. ‘Hij wil’,
zo vat collega-bestuurder Jaap de Bruin het samen, ‘licht,
lucht en ruimte voor andere zaken dan Prisma.’
Bijna veertig jaar nadat Peter Nouwens het terrein van Huize
Assisië in Biezenmortel op fietste, verschijnt op 2 juni 2014 op
de site van Prisma het bericht dat hij afscheid neemt als
bestuurder. Het zet een punt in een carrière die nog maar aan
weinigen gegeven is. Welke bestuurder is ooit begonnen als
leerling-verpleger? Welke bestuurder in de zorg voor mensen
met een verstandelijke beperking heeft zo intensief mee
gekneed en mee-ontworpen aan de vele veranderingen die
zich in deze tak van zorg hebben voltrokken?
Zijn collega Jaap de Bruin, met wie Peter sinds 2009 de
Raad van bestuur heeft gevormd, volgt hem op als voorzitter
van de Raad van Bestuur en voor de vacature van de tweede
bestuurder wordt in de zomer van 2014 een procedure gestart.
De verwachting is dat er iemand van buiten zal komen. Maar
eind november wordt bekend dat Jac de Bruijn per 1 januari
2015 zal toetreden tot de Raad van Bestuur. De Bruijn werkt
al dertig jaar in de zorg, is GZ-psycholoog en sinds 2002 aan
Prisma verbonden, de laatste jaren als hoofd behandeling.
Hij is – tot tevredenheid van velen – eigen kweek, in zeker
opzicht net als Peter Nouwens dat in 1996 was. Hij kent
Prisma door en door.
Het is een warme overdracht. De maanden voor zijn
definitieve vertrek reist Peter Nouwens samen met Jac de
Bruijn nog een keer langs de vele locaties van Prisma om
afscheid te nemen van medewerkers en cliënten, waarvan
hij er velen al jaren kent, sommigen op Landpark Assisië zelfs
nog uit zijn beginjaren. Voor hen is Peter ‘de baas’; een paar
van hen schrikken zelfs als ze horen dat hij weggaat.
Veranderingen voorspellen in hun ogen zelden iets goeds.
Maar dan schudden ze de hand van zijn opvolger: Jac de Bruijn.
Ook een Prisma-man, sommigen kennen hem. En dan is het
weer goed.
‘Het voelt als een gespreid bedje’, vertelt Jac de Bruijn,
‘Prisma is een gezonde organisatie. Klaar voor de toekomst,
maar tegelijkertijd ambitieus, vooruitkijkend en innovatief.
Dat is voor een zeer belangrijk deel de invloed van Peter
Nouwens geweest. Ik ben ervan overtuigd dat als het naar
zijn gevoel niet op orde was, dat hij dan niet weg was gegaan.
Peter is een echte “Prisman”, zou je kunnen zeggen. Hij wil
afscheid kunnen nemen met een gerust hart, en dat doet hij nu.’
‘Peter is een echte “Prisman”,
zou je kunnen zeggen. Hij wil
afscheid kunnen nemen met een
gerust hart, en dat doet hij nu.’
Jac de Bruijn