Zorg op maat Veertig jaar vooruit | Page 42

Veertig jaar vooruit 42 toe­ ekend aan instellingen die daaraan voorafgaand aan een g landelijk experiment hadden meegedaan. Daar hoorde Prisma – verzeild als ze was in het fusieproces – niet bij, terwijl ze wel een groot aantal van deze cliënten in haar bestand had. De rechter moest zich, zo oordeelde Prisma, dan maar uitspreken over de vraag dat mensen in gelijke omstandigheden kennelijk ongelijk behandeld mochten worden. Peter Nouwens: ‘Bij die rechtszittingen ben ik regelmatig heel blij geweest dat ik orthopedagoog was. Want dan vertelde ik het verhaal van Jolanda Venema, en het verhaal van onze cliënten. Waar ze vandaan kwamen, wat hun aandoeningen waren, hoe we daar zorg omheen organiseerden en wat de risico’s waren als we daarmee moesten ophouden. Dat ze dan in dezelfde situatie kwamen als Jolanda Venema. Terwijl dat dus voorkomen kon worden.’ Twee keer verloor Prima haar rechtszaak, en uiteindelijk belandde de kwestie bij het College van Beroep van de Raad van State. En daar bleek dat de overheid geen helder verdelingsbeleid had vastgesteld. Er was geen goede juridische grondslag op basis waarvan duidelijk was waar je aan moest voldoen om in aanmerking te komen voor dat geld. Dat kon dus niet, aldus de Raad van State. En daarmee ging de sluis open. Niet alleen voor Prisma, die de extra financiering goed kon gebruiken, maar alle instellingen die meenden complexe en ingewikkelde cliënten te hebben declareerden nu bij het zorgkantoor. Binnen de kortste keren kwamen deze meerzorgaanspraken uit op een bedrag dat opliep tot zo’n 200 miljoen per jaar. Peter Nouwens nu: ‘We deden het uit volle over- t ZY