1 9 9 6
–
2 0 0 4
Assisië was in de loop der jaren tachtig wel vernieuwd. Maar
dat gebeurde pragmatisch, zonder veel omhaal van woorden.
In 1994 verscheen ter gelegenheid van het negentigjarige
bestaan een gedenkboek Enkel den mensch… Assisië –
negentig jaren zorgen voor zorg. Het boek verhaalt over
veranderingen als waren het zaken die over de organisatie
heen zijn gevallen en die de instelling hebben meegenomen.
Het is een verhaal van meegaan, van reageren. Het verhaal
van een dorp in een veranderende wereld.
Deze reactieve houding verandert definitief als in 1996 de
fusieorganisatie Prisma van start gaat. De nieuwe organisatie,
met zo’n 1.200 medewerkers (ruim 700 fte’s) en zo’n 1.600
cliënten, actief op zo’n 53 locaties, zet direct een koers uit.
Ze formuleert een visie, waarin centraal staat dat de dienst-
verlening van Prisma erop gericht is dat mensen met een verstandelijke beperking recht hebben op een volwaardige plek in
de samenleving, waar zij in een groter sociaal geheel een
zinvol bestaan kunnen opbouwen.
Het is eigenlijk een volledige omarming van het principe
van volwaardig burgerschap. Op zichzelf is dat niet nieuw.
Strikt genomen is dat principe al pal na de Tweede Wereldoorlog vastgelegd in de Verklaring van de rechten van de Mens,
en toegespitst in afzonderlijke VN-verdragen (1971) op de
rechten van mensen met een verstandelijke beperking.
Maar de praktijk heeft laten zien dat de kloof tussen papieren
principes en dagelijkse werkelijkheid groot en moeilijk overbrugbaar is. Alleen al de affaire Dennendal vormde daar een
bewijs voor.
De praktijk heeft laten zien dat de
kloof tussen papieren principes en
dagelijkse werkelijkheid groot en
moeilijk overbrugbaar is.
V ee r ti g jaa r voo r u it
Vo lwa a r d i g e b u r g e r s
moeten kunnen kiezen
39