MEDICATIE
VS ZORG
18
MEDICATION VS CARE
ARTIKEL 3
Je hebt recht op leven in
vrijheid en veiligheid
“Ik gedroeg me niet goed. Volgens hen. Ze begrepen me
niet. Mijn gedrag werd erger. Ik gooide, ik sloeg en maakte
alles kapot. Ik begreep de wereld niet. Het was veel te
veel voor mij. Weet je hoeveel begeleiders ik al gehad
heb? Ik ben gestopt met tellen.
Ze vonden dat ik in bedwang gehouden moest worden.
Daar hadden ze allerlei trucjes voor. Pillen. Vasthouden.
Opsluiten. Weet je wat pillen doen? Ik was mezelf
kwijt. Ik had geen energie meer en voelde me als een
dood vogeltje. Ik kon ook niet goed meer nadenken.
Alles wat ik vroeger kon, kon ik niet meer. Verhaaltjes
vertellen. Mijn muziekrecorder bedienen. Dat vond ik leuk
om te doen. Maar het lukte niet meer. Hoe hard ik het
ook probeerde, ze snapten me niet. Ik wilde alleen
maar vertellen dat ik de wereld niet begreep. Dat kan
ik alleen niet met woorden.
Nu lukt het me weer beter. Ik ben weer ik. Ze proberen
me te snappen. Ze kijken naar mij. Niet meer alleen
naar wat ik doe. Maar proberen te snappen wat ik
ermee bedoel. Heel veel pillen zijn er weer af. Ik kan
weer denken. Ik kan weer genieten. Van eten en
drinken. Van samen met begeleiders een uitstapje
maken. Van kijken naar wat er om me heen gebeurt.
En weet je wat nou het mooiste is? Ik ben niet de
enige. Ik zie dat het bij anderen op mijn woning ook
weer lukt. Geen banden meer. Niet meer opsluiten.
De pillen eraf. Nu ze ons snappen, hoeven wij niks meer
kapot te maken. Te slaan. Of te gooien. En als het toch
een keer gebeurt? Dan blijven ze bij me en proberen we
het opnieuw. Altijd. Dat voelt goed. En weet je waar ik
woon? Op Mierennest 3-5. Daar voel ik me thuis.”
Frank, Sanne en Marijke
LEEF JIJ VRIJ?