Zorbalığa Dur Demek İsteyenler Proje Ortakları ve zorbalık Hikayeleri

TUĞÇE ATALAR UDÜL CENGİZ TOPEL ORTAOKULU Yaşadığım bir zorbalık hikâyesi… Ne mutlu bana yaşamadım. ki böyle Ancak bir şuan durum rehber öğretmenim ve öğrencilerimin belki de sayısını bile söyleyemeyeceğim kadar çok zorbalık yaptığını ve zorbalığa maruz kaldığını neredeyse her gün görüyorum. Şimdi ise size çevremden bir yaşanmışlıktan bahsedeceğim. Yatılı okulda okuyan 6.sınıf bir öğrenci naif bir kız çocuğu aynı zamanda da yaşıtlarına göre çok başarılı. Ancak onu diğer akranlarından ayıran bir fiziksel rahatsızlığı mevcut.(Her insanda olabileceği gibi) Doğuştan kalça çıkıklığı var ve yürürken topallamak zorunda kalıyor. Yatılı okullarda kalmak zaten zordur insanı biraz yalnızlığa sürükler bu kızımızınki daha da zordu. Kim olduğu bilinmeyen kişiler tarafından yattığı yatağın üstüne sürekli olarak kötü notlar konuluyor, yatağının üstü o kadar kötü pisletiliyor ki… Ve bunlar bir kere değil defalarca yapılıyor. Kimin veya kimlerin yaptığı bilinse her şey belki de yoluna sokulacak ama çıkmaz sokakta gibi hisseden bir öğrenci ve çaresiz biz öğretmenler var sadece ortada. O kız çocuğuna yardımcı olamamak en az bu işi yapanlar kadar suçlu hissetmeme sebep oluyordu. Elimden tek gelen onunla dertleşmek ve onu sakinleştirmekti. Hayata o zaman bir anlam yüklemeye çalışıyorsun işte. ZORBALIK tek kelime ile kolay söyleniyor ancak yaşantısı bir o kadar zor. Umarım o küçük kız bir gün tekrardan böyle bir şeye maruz kalmaz, umarım çok çok mutlu ve başarılı olur. Onun hikayesi böyleydi işte üzücü, yıpratıcı.. Neden yapılıyordu? Fiziksel rahatsızlığından mı yoksa başarılı oluşundan mı? Nedeni ne olursa olsun bir insana bunu yapmayı hiçbir şey gerektirmez.

Zorbalığa Dur Demek İsteyenler Proje Ortakları ve zorbalık Hikayeleri | Page 9