Zorbalığa Dur Demek İsteyenler Proje Ortakları ve zorbalık Hikayeleri | Page 17

HÜMEYRA YENER TOKİ ŞEHİT FATİH ERER ORTAOKULU ZORBALIĞA KARŞI SAKİN KALMAK MÜMKÜN MÜ? Öğretmenlik hayatımın ilk yılları…Farklı bir kültür farklı bir ortam,Erzurum. İnsanlarını her daim iyi hatırlayacağım güzel şehir Erzurum. Eş durumu sebebiyle Erzurum’a tayinim çıktığında yeni insanlar, yeni öğretmenler ve yeni öğrencilerle tanışacağım için çok heyecanlıydım. Tayin olduğum okulu ilk ziyaretimde beni zorlu bir sürecin beklediğini görmüş oldum. Öğretmenler çok sıcak kanlı ve misafirperver insanlardı fakat öğrenciler için daha doğrusu belli bir kesim öğrenci için aynı şeyi söylemek mümkün değildi benim için. Zorbalığın her türlüsü mevcuttu okulda ve çevresinde ne yazık ki. Öğretmenliğin ilk yılları olması sebebiyle acemilikten olsa gerek nasıl davranmam gerektiği konusunda tereddüt yaşıyordum. Her gün farklı bir zorbalıkla karşı karşıyaydık. Zorbalık sadece öğrencilere değil öğretmenlere de uygulanıyordu. Okulun bulunduğu çevre gereği öğrenciler saygı ve sevgi yoksunu insanlardı. İyilikle yapılan uyarılar hiçbir işe yaramıyordu. Hele ki bayansanız öğrenciler sizleri tabiri caizse hiç takmıyordu. Çocuklar ne öğretmenlerden ne de idareden çekiniyorlardı. Bir gün okuldan çıktım ve yolda kendi başıma yürürken arkamdan ismimle dalga geçen ve küfür eden bir öğrenci gördüm. Sokak ortasında yaşadığım utancı hiç unutamıyorum. Eve gidene kadar ertesi gün nasıl davranmam gerektiğine dair bir sürü şey düşündüm. İnanın öğretmenliğe hiç yakışmayacak şeyler bile geçirdim aklımdan o sinirle. Ertesi gün nöbetçi olduğum katta benimle dalga geçen öğrenciyle karşı karşıya geldik. Bir önceki günün siniriyle kendime hakim olamadım ve öğrencinin üzerine yürüdüm. Okul müdürümün bağrışlarımı duymasıyla müdahele etmesi bir oldu. Ben sinirden titrerken öğrencim beni tehdit etmeye başladı yanında okul müdürümüz olmasına rağmen. Durumun ne kadar vahim olduğunu düşünün siz de. Koridorda karşılaştıkça tehditler, küfürler ve dalga geçen ifadeler devam ediyordu. Sinirle hareket etmemem gerektiğini anladım. Çünkü ben sinirli davrandıkça karşı tarafın sanki hoşuna gidiyordu. Tehditlere de boyun eğmedim. Öğrencimin ailesiyle birebir görüştüm. Çocuğun tavırlarının aileden kaynaklandığını anladım. Biraz tatlı dil, fazlaca disiplinle sorunu kendi açımdan az da olsa çözebildim. En azından şahsıma yapılan zorbalıklara dur diyebilmiştim. Hatırladıkça o günleri keşke farklı bir yöntem uygulasaydım, keşke sinirle karşılık vermeseydim derim hala ama tecrübe etmek gereken bir anıymış benim için. Zorbalık hiç yaşanmasa keşke hiçbir yerde.