Yıldız İşletme Kulübü Profil Dergisi 2015 | Page 6

Profil 2015

Röportaj

Macte animo!
Generose puer,
sic itur ad astra!*
Yıllar önce bir temmuz ayında, Antalya’dan İstanbul’a biraz hayal kırıklığı, biraz çekinme, biraz da ümitsizlik ile geldim. Anadolu’daki imkansızlıklardan yaka silkip ailesine ve çocuklarına az da
olsa para gönderip onları refah içinde yaşatmanın hayalini
kuran, cebindeki son parasıyla da otobüs bileti almış
kavruk tenli bir delikanlı gibi hissediyordum. Her yol
bana ters, her yüz bana yabancı, her el beni itecekmiş gibi bir his vardı.
“Kapağı bir at, gerisi gelir.” denen üniversiteye
atmıştım o kapağı. Ancak ne kapak yuvasını
buluyor, ne de gerisi geliyordu. Tam “Ya bu
Estanbul böyük şeher, beni yutacak zaar.”
söylemleri kafamın içinde evrilip çevrilmeye başladığı sırada Yıldız İşletme Kulübü’yle tanıştım ve işler bir anda değişti.
“Ne kadar olabilir ki?” dediğim bir öğrenci kulübü; bütün hayatına yön verebiliyor,
bilmediğin tonlarca şeyi öğretebiliyor, bildiklerini unutturabiliyor, alışılmadık dostlukları doğurabiliyor, vizyonunun elinden
tutup Everest’in tepesinden İzmir’in sahiline kadar gezdirebiliyordu.

6