« Θεωρώ μεγάλο μαρτύριο να με βλέπω , όσο προβάλλεται κάτι δικό μου , στην τηλεόραση ή στο σινεμά , γιατί νομίζω ότι είμαι άθλια , χάλια , τέρας !» ούτε και οι γονείς μου το βλέπαμε έτσι , ότι δηλαδή ένα « βαρύ » όνομα θα ήταν « εισιτήριο ». Σίγουρα μπορεί κάποιοι να σκέφτηκαν « αυτή πήρε τη θέση λόγω του πατέρα της », όπως σε άλλη περίπτωση κάποιοι μπορεί να έχουν πει « αυτή πήρε τον ρόλο γιατί είναι όμορφη ή γιατί τα έχει με τον τάδε ». Εάν θέλουν να πουν κάτι για οποιονδήποτε δεν υπάρχει περίπτωση να μην το πουν , σημαντικό είναι να μην επηρεάζονται κάποιοι από αυτά που ακούνε . Σημασία έχει να είναι ο καθένας από εμάς δυνατός να αποδεικνύει την αξία του χωρίς να στηρίζεται στις πλάτες αλλονών . Θυμάσαι την πρώτη σου φορά στο σανίδι ; Θυμάμαι τις παιδικές παραστάσεις όπου έπαιζα , όπως και την πρώτη μου φορά επαγγελματικά , σαν μαθήτρια Γ΄ έτους στο Θέατρο Τέχνης , στην παράσταση της Μαριάννας Κάλμπαρη « Ιστορίες για ομοφοβικούς », αλλά και το καλοκαίρι που τελείωσα την σχολή , όταν με πήρε ο Θοδωρής Γκόνης για τον ρόλο του δαιμόνιου στο έργο « Ο έρωτας του Δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα », με τον Άρη Λεμπεσόπουλο και τη Μαρίσα Τριανταφυλλίδου . Η σπουδαία αυτή ηθοποιός στον ρόλο της Μπελίσας , λίγες μέρες πριν από την πρεμιέρα έπαθε υπερκόπωση και έπρεπε να φύγει , οπότε ο σκηνοθέτης Θοδωρής Γκόνης μού είπε ότι πρέπει να παίξω εγώ τον ρόλο . Ήταν μια φανταστική αρχή , αλλά ένιωσα σαν να με πέταξαν στη θάλασσα και δεν πρόλαβα να πάρω ανά-
Γεννήθηκε για να μπαινοβγαίνει στο πετσί του εκάστοτε ρόλου με απίστευτη μαεστρία ... Σύντομα πρέπει να ξεσκονίσει άλλο ένα ράφι του σπιτιού της για να βάλει ακόμα ένα βραβείο – επιβράβευση των υποκριτικών της δυνατοτήτων . Μια άλλη στη θέση της θα καυχιόταν , αντίθετα εκείνη , χωρίς έπαρση , νιώθει ότι είναι η ανταμοιβή της σκληρής δουλειάς της .
Δεν πρόλαβε να τελειώσει το « Φλόγα και Άνεμος » στην ΕΡΤ1 και ξεκίνησες αμέσως στον « Όρκο ΙΙ », ενώ στο μεταξύ έκανες και τη μικρού μήκους ταινία « Air Ηostess -737 » και τις παραστάσεις με το « Κουκλόσπιτου » του Ίψεν στο θέατρο « Πορεία ».. Τελικά είσαι παντού ; Είσαι λίγο υπερβολική ! ( γέλια ) Η αλήθεια είναι ότι νιώθω ευλογημένη που δουλεύω πολύ και που κάνω τόσες εξαιρετικές δουλειές . Αυτή την χρονική στιγμή προβάλλεται ο « Όρκος ΙΙ » στην ΕΡΤ1 και γυρίζει σε όλο τον κόσμο η μικρού μήκους ταινία του Θανάση Νεοφώτιστου « Air Hostess -737 », που μας έχει πάει στα μεγαλύτερα Φεστιβάλ Κινηματογράφου και μας χαρίζει μόνο βραβεία , στο Τορόντο , στο Λοκάρνο , στο Sundance , στο Κλερμόν-Φεράν και σε λίγες μέρες θα πάω εγώ να την εκπροσωπήσω στην Δρέσδη – για εμένα αυτό είναι ένα δώρο εξ ουρανού . Γενικότερα στην καριέρα σου έχεις πάρει πολλά βραβεία , νιώθεις τυχερή γι ’ αυτό ; Πώς αλλιώς θα μπορούσες να νιώσεις όταν παίρνεις βραβεία ; Ναι , μόνο χαρά μού δίνει μια τέτοια τιμή . Ανέκαθεν , όμως , με διακατείχε μια αγωνία – παλαιότερα αγχωνόμουν περισσότερο – για να αποδείξω ότι αξίζω , ώστε να φανώ αντάξια των προσδοκιών των άλλων αλλά και του εαυτού μου ... Σε ποιον και τι ήθελες να αποδείξεις ; Κυρίως ήθελα να αποδεικνύω στον εαυτό μου ότι τα καταφέρνω , άλλωστε το ανικανοποίητο και η τελειομανία είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μου , τίποτα δεν μού ήταν αρκετό . Μια ψυχοφθόρα διαδικασία που σίγουρα μου πρόσθετε άγχος και πίεση , αν και από τότε που γέννησα τα παιδιά μου έπαψα να είμαι τόσο ψυχαναγκαστική όπως ήμουν . Τα καλά που μου έρχονται τα αποδέχομαι ως δώρα , έτσι ακριβώς όπως πρέπει να είναι . Τώρα πια δεν βάζω στόχο την επόμενη επιτυχία , απολαμβάνω την υπάρχουσα , αν και δεν παύω να είμαι σε εγρήγορση για να αγγίξω το πολύ καλύτερο , χωρίς όμως να « δέρνω » τον εαυτό μου και να αυτοτιμωρούμαι . Μιλάς εκ του ασφαλούς , επειδή δεν έχεις κάνει καμία αποτυχία ; Όχι βέβαια , καθόλου εκ του ασφαλούς . Έχω , όμως , πίστη , γιατί κανένα δημιουργικό έργο , που φτιάχνεται με πόνο και αγάπη , δεν είναι για τα σκουπίδια , όταν εμείς οι ηθοποιοί δίνουμε ένα κομμάτι της ψυχής μας . Σίγουρα υπήρξαν και στιγμές που δεν ήταν καλές , σε σειρές , παραστάσεις και ταινίες , έχω , ωστόσο , την ωριμότητα πλέον να λέω ότι τα πάντα είναι μια αέναη διαδρομή και θα σου πω ένα παράδειγμα . Η θεατρική μου συνάντηση στην παράσταση « Κατερίνα » με τον Γιώργο Νανούρη , που παίζεται 6 χρόνια , έγινε στο σωστό timing και για τους δυο μας , αφού είχαμε μια καλλιτεχνική διαδρομή και ίσως μια μικρή ωριμότητα , αλλιώς νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να έρθω αντιμέτωπη με έναν τέτοιο ρόλο , ώστε να αφεθώ και να τον ζήσω . Κατάλαβες από πιτσιρίκα ότι δεν ανήκεις στην πολιτική – λόγω της οικογένειάς σου – αλλά στο θέατρο ; Ναι . Κάτι ανεξήγητο με τραβούσε προς τα εκεί , ήταν πολύ ξεκάθαρο μέσα μου ότι πρέπει να πάω προς το θέατρο . Αν και δεν πιστεύω στη μοίρα , θεωρώ ότι η κατεύθυνση του καθενός είναι λίγο γραμμένη . Εγώ θυμάμαι απλώς ότι μου άρεσε πολύ όταν η μαμά μου με πήγαινε στο θέατρο και έλεγα ότι με αυτό θα ασχοληθώ – σαν να ήξερα . Προφανώς κάτι μέσα μου απελευθερωνόταν . Αντιδράσεις από το οικογενειακό περιβάλλον υπήρξαν , που περίμεναν προφανώς να δουν σ ’ εσένα μια συνέχεια του εαυτού τους ; Κανένας από τους δύο γονείς μου δεν πιστεύω ότι ήθελε να δει σ ’ εμένα μια συνέχεια του εαυτού του , αλλά ούτε τους ήρθε ξαφνικό ότι θέλω να γίνω ηθοποιός . Το έβλεπαν – μπορεί και να το περίμεναν – ότι με έλκυε , όταν στις παραστάσεις του σχολείου οι καθηγητές τούς έλεγαν πόσο καλή είμαι . Με την προτροπή των γονιών μου και επειδή ήμουν καλή μαθήτρια έδωσα εξετάσεις στο Πάντειο ΜΜΕ και πέρασα . Δεν τελείωσα , βέβαια , τις σπουδές , οι γονείς μου , όμως , δεν είπαν τίποτα γι ’ αυτό και με άφησαν στην ησυχία μου να τελειώσω την Δραματική Σχολή – ήταν πολύ σαφές , εξάλλου , ότι δεν θα έκανα κάτι άλλο . Πάντως , εάν δεν ήμουν ηθοποιός , θα μου άρεσε να κάνω συνεντεύξεις ή να γράφω σενάρια , επίσης να ήμουν νηπιαγωγός ή – σε μια άλλη ζωή – γιατρός για ανθρωπιστικούς λόγους . Το επίθετό σου ήταν « βαρύ » σαν όνομα . Υπήρξαν καλοθελητές που , λόγω της υψηλής πολιτικής θέσης του πατέρα σου , είπαν « πήρε τον ρόλο λόγω του μπαμπά της »; Δεν ασχολήθηκα καν με το τι έβλεπαν οι άλλοι . Ούτε εγώ αλλά
« Θεωρώ μεγάλο μαρτύριο να με βλέπω , όσο προβάλλεται κάτι δικό μου , στην τηλεόραση ή στο σινεμά , γιατί νομίζω ότι είμαι άθλια , χάλια , τέρας !» ούτε και οι γονείς μου το βλέπαμε έτσι , ότι δηλαδή ένα « βαρύ » όνομα θα ήταν « εισιτήριο ». Σίγουρα μπορεί κάποιοι να σκέφτηκαν « αυτή πήρε τη θέση λόγω του πατέρα της », όπως σε άλλη περίπτωση κάποιοι μπορεί να έχουν πει « αυτή πήρε τον ρόλο γιατί είναι όμορφη ή γιατί τα έχει με τον τάδε ». Εάν θέλουν να πουν κάτι για οποιονδήποτε δεν υπάρχει περίπτωση να μην το πουν , σημαντικό είναι να μην επηρεάζονται κάποιοι από αυτά που ακούνε . Σημασία έχει να είναι ο καθένας από εμάς δυνατός να αποδεικνύει την αξία του χωρίς να στηρίζεται στις πλάτες αλλονών . Θυμάσαι την πρώτη σου φορά στο σανίδι ; Θυμάμαι τις παιδικές παραστάσεις όπου έπαιζα , όπως και την πρώτη μου φορά επαγγελματικά , σαν μαθήτρια Γ΄ έτους στο Θέατρο Τέχνης , στην παράσταση της Μαριάννας Κάλμπαρη « Ιστορίες για ομοφοβικούς », αλλά και το καλοκαίρι που τελείωσα την σχολή , όταν με πήρε ο Θοδωρής Γκόνης για τον ρόλο του δαιμόνιου στο έργο « Ο έρωτας του Δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα », με τον Άρη Λεμπεσόπουλο και τη Μαρίσα Τριανταφυλλίδου . Η σπουδαία αυτή ηθοποιός στον ρόλο της Μπελίσας , λίγες μέρες πριν από την πρεμιέρα έπαθε υπερκόπωση και έπρεπε να φύγει , οπότε ο σκηνοθέτης Θοδωρής Γκόνης μού είπε ότι πρέπει να παίξω εγώ τον ρόλο . Ήταν μια φανταστική αρχή , αλλά ένιωσα σαν να με πέταξαν στη θάλασσα και δεν πρόλαβα να πάρω ανά-
34