ο πρώτο πράγμα που θέλεις να μάθεις μόλις ακούς το όνομά της είναι φυσικά γιατί η Μάρθα έχει δύο επίθετα ! Η διπλή καταγωγή της είναι η αιτία . Με μαμά από την Πολωνία και Έλληνα μπαμπά , η μικρή Μάρθα διαθέτει ένα πλούσιο άλμπουμ παιδικών αναμνήσεων , μοιρασμένων από τη μία στο ... χριστουγεννιάτικα στολισμένο χωριό του παππού και της γιαγιάς λίγο έξω από την Κρακοβία , που περνούσε όλες τις γιορτές , κι από την άλλη με ατελείωτα παιχνίδια στη γειτονιά της στον Πειραιά , όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε . Ανήσυχο πνεύμα από μικρή – και καθόλου « παγιδευμένο »– οι ανησυχίες της την οδήγησαν πολύ γρήγορα στον δρόμο της Τέχνης , όχι αρχικά της υποκριτικής αλλά της μουσι-
Τκής και του χορού . Το μπαλέτο έγινε ο δικός της χώρος έκφρασης συναισθημάτων ,
ο δικός της μαγικός κόσμος όπου τα όνειρα ξεκίνησαν να γίνονται πραγματικότητα μέσα από μίνι ρόλους και παραστάσεις που τη μετέφεραν νοερά σε άλλους κό- σμους – αυτούς στους οποίους ήθελε να ζήσει ! Κάπως έτσι το μικρόβιο της υποκρι- τικής δεν άργησε να « φωλιάσει » μέσα της , με την ίδια να κάνει δειλά-δειλά τις πρώ- τες της σπουδές στο Εθνικό Θέατρο και στο Actors Center , ψάχνοντας αρχικά για τον εαυτό της και στην πορεία θέλοντας να δουλέψει επαγγελματικά πάνω σε αυτό . « Ήθελα να δω αν η υποκριτική ήταν αγάπη , ενθουσιασμός ή έρωτας . Για να κατα- φέρεις να διακρίνεις μεταξύ των τριών χρειάζεται χρόνος , δοκιμή και τριβή », εξηγεί η ίδια για το... ταξίδι της ! Η τύχη που είχε να μιλά τέσσερις γλώσσες ( Αγγλικά , Πο- λωνικά , Περσικά και Ελληνικά ) την έφερε πιο κοντά σε ξένους πολιτισμούς , με την ίδια να κάνει μια στάση στο Ιράν , στην Τεχεράνη συγκεκριμένα , όπου συμμετείχε σε μια σειρά εποχής της κρατικής τηλεόρασης ( μαζί με τους Παναγιώτη Μπουγιούρη , Νίκο Πουρσανίδη , Μάνο Πίντζη και Γιάννη Σπαλιάρα ), και στη συνέχεια στο Λονδί- νο , μένοντας εκεί μόνιμα για περίπου 5 χρόνια , μέχρι που δέχτηκε την πρόταση για τους « Παγιδευμένους ». Και κάπως έτσι επανήλθε στα πάτρια , ξεκινώντας μια νέα διαδρομή ... « ένα ασταμάτητο ταξίδι από ζωή σε ζωή », όπως λέει εκείνη για τον ρόλο της .
Ο ΠΟΛΩΝΟΣ ΠΑΠΠΟΎΣ ! Αδυναμία τρελή έχει στον παππού της από την πλευρά της μητέρας της , που ζει στην Κρακοβία και τον επισκέπτεται όσο πιο συχνά μπορεί . Η ίδια είναι παιδί μιας « διπολιτισμικής » οικογένειας και έμαθε από μικρή πόσο σημαντικό είναι να μοιράζεις την αγάπη σου σε δύο χώρες , έχοντας το πλεονέκτημα να υιοθετείς στοιχεία από διαφορετικούς πολιτισμούς : « Μεγάλωσα σ ’ ένα διπολιτισμικό σπίτι . Με όλα τα καλά και τα αρνητικά . Έμαθα να αφουγκράζομαι και να σέβομαι τη διαφορετικότητα και άργησα πολύ να εκτιμήσω το πόσο σπουδαίο είναι να έχει κανείς μια δεύτερη καταγωγή ».
Αυτοκόλλητες αδελφές
Μπορεί να είναι μεγαλύτερη , ωστόσο οι δυο τους είναι πολύ δεμένες και έχουν τις καλύτερες σχέσεις . Η Έφη Λαμπίρη εκμεταλλεύεται ( με την καλή έννοια ) τον ελεύθερο χρόνο της αδελφής της , για να τη χαρεί λίγο παραπάνω και να περάσουν μαζί ευχάριστες στιγμές . Μία από αυτές είναι και τα καλοκαίρια τους , στις διακοπές , που είναι αχώριστες , κάνοντας ό , τι τους λείπει περισσότερο – βόλτες , βουτιές , εξόδους σε σινεμά και θέατρο , ατελείωτες συζητήσεις και αυτοκινητάδες , που και οι δύο λατρεύουν ! Μάλιστα , τώρα που η Μάρθα βρίσκεται στην Ελλάδα , εκείνη δεν κρύβει τη χαρά της , που την έχει περισσότερο ... στα πόδια της !
Αδυναμία στη Moika Φιλόζωη από ... κούνια , η Μάρθα όχι μόνο είναι « μαμά » της Moika , αλλά δεν κρύβει και τα φιλοζωικά της αισθήματα , συμμετέχοντας σε διάφορες δράσεις για τα αδέσποτα . Μάλιστα , φροντίζει με όποιο τρόπο μπορεί να βρίσκει οικογένειες για σκυλάκια που ζουν στον δρόμο ή σε καταφύγια , τονίζοντας τη σημασία που έχει να υιοθετείς και όχι να αγοράζεις ζωάκια . Το δικό της « μωρό » είναι ισότιμο μέλος της οικογένειας και δύσκολα το αποχωρίζεται – μόνο για τα γυρίσματα μένει να την περιμένει στο σπίτι , ενώ μετά εκείνη αφιερώνει στην σκυλίτσα της πολύ χρόνο για παιχνίδι και βόλτες .
45