κρυνθεί.
Α: Ήμουν πολύ στενοχωρημένη τότε, εκείνο το καλοκαίρι ήταν
καταστροφικό. Ίσως να της το κράταγα τα πρώτα δύο χρόνια,
φοβόμουν μην ξαναφύγει. Αλλά από τότε μου το έχει ξεπληρώσει
και έχει εκμηδενιστεί οποιαδήποτε φοβία.
Ν: Μέσα σε εκείνο το τρίμηνο κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά
στη ζωή μου χωρίς εκείνη, μου έλειπε. Μια φορά που την είχα
πάρει τηλέφωνο για επανασύνδεση, την άκουσα πολύ χαρούμενη
γιατί ήταν σε ένα πάρτι και τσαντίστηκα, της το έκλεισα κατάμουτρα
(γέλια).
Θα θέλατε να αποκτήσετε μαζί ένα παιδί;
Ν: Ακόμα δεν αισθάνομαι έτοιμη. Σίγουρα υπάρχουν παιδιά που
έχουν ανάγκη από αγάπη και στήριξη, είμαι πολύ υπέρ της υιοθεσίας,
αλλά έχουμε δρόμο μπροστά μας.
Α: Έχω δύο παιδιά, αλλά θα ήθελα να υιοθετήσουμε ακόμα ένα,
γιατί τα λατρεύω. Προς το παρόν έχουμε τον γάτο μας, τον Μπλε,
και τον σκύλο μας, τον Ούγγρο.
Ντέμη, ένιωσες αμήχανα όταν έμαθες πώς έχει δύο παιδιά;
Καθόλου, ένας άνθρωπος που αποκτάει παιδιά είναι ολοκληρωμένος.
Αυτό είναι άξιο θαυμασμού, δεν μου δημιούργησε ποτέ
αμηχανία.
Στην περίπτωσή τους επιβεβαιώνεται ο νόμος
της Φυσικής πως τα ετερώνυμα έλκονται...
Τελείως διαφορετικές εμφανισιακά, αλλά και
ως χαρακτήρες, παρ’ όλα αυτά μετά από εννέα
χρόνια κοινής πορείας και ενάμιση χρόνο
από τη μέρα που υπέγραψαν σύμφωνο συμβίωσης,
δηλώνουν πως το πάθος και ο έρωτας
δεν έχουν ξεθυμάνει ανάμεσά τους. Με
φόντο το κύμα, ξεκινάμε την όμορφη ιστορία
τους, από τη μέρα που γνωρίστηκαν...
Γνωρίζεστε από το σχολείο;
Ντέμη: Μέναμε στην ίδια γειτονιά και έχουμε
λίγα χρόνια διαφορά. Παίζαμε σε ένα γήπεδο
στη Γλυφάδα που βρισκόταν κοντά στο σπίτι
μου και στο δικό της, όπου μαζευόμασταν
όλα τα παιδιά.
Άλκηστις: Θυμάμαι ότι την είχα δει πριν
γνωριστούμε, ήταν σχεδόν μωρό. Μετά από
τρία τέσσερα χρόνια έκανα τη σύνδεση και
το κατάλαβα, όταν συστηθήκαμε μέσω κοινής
γνωστής σε ενδιάμεση τάξη.
Ήσασταν φίλες από τότε ή είχατε κόντρα;
Ν: Είχα κόντρα με όλο το σχολείο, αλλά με
την Άλκηστη όχι (γελάει). Έχω κάνει στροφή,
δεν έχει σχέση το πώς είμαι τώρα με το πώς
ήμουν. Ήμουν τσαμπουκαλού, περισσότερο
ως τιμωρός εκείνων που έκαναν bullying.
Εσύ δέχτηκες ποτέ bullying;
Ν: Μέχρι που ξεκίνησα να δουλεύω, όχι. Στις
δουλειές προέκυψε αυτό και δεν ήταν άμεσο,
το καταλαβαίναμε όταν γινόταν πισώπλατα.
Στις παρέες μου και στο σχολείο όμως δεν
είχα πρόβλημα.
Ζήσατε ρατσισμό και bullying όσον αφορά
τη σχέση σας. Έχει ηρεμήσει αυτή η κατάσταση;
«Το πρώτο διάστημα που είχαμε χωρίσει κατάλαβα ότι κάτι
δεν πάει καλά στη ζωή μου χωρίς την Άλκηστη. Την πρώτη
φορά που την είχα πάρει τηλέφωνο για επανασύνδεση, ήταν
σε ένα πάρτι και τσαντίστηκα, της το έκλεισα κατάμουτρα!»
Α: Σε πολύ μεγάλο βαθμό. Κατά την άποψή
μου, βέβαια, μετράει και ο τρόπος που αντιμετωπίζεις
το bullying. Ο κόσμος μπορεί να λέει
πολλά πράγματα, αν δεν το αφήσεις να σε επηρεάσει
και αν δεν έχει επιπτώσεις στη σωματική
σου ακεραιότητα, είναι όλα καλά.
Υπήρξε περίοδος που σε επηρέαζε έντονα;
Α: Φυσικά, τα πρώτα χρόνια ήμουν πολύ
στενοχωρημένη για τον τρόπο που μας αντιμετώπιζε
ο κόσμος και η οικογένειά μου. Μετά
σταμάτησε να με επηρεάζει, όμως άλλαξα εγώ,
έκανα ψυχοθεραπεία και αποφάσισα ότι δεν με
αφορά πια η γνώμη των άλλων.
Για ποιο λόγο ξεκινήσατε ψυχοθεραπεία;
Α: Πήγα για να αντιμετωπίσω τον θυμό μου
και το πένθος μου, όλα όσα βίωνα εκείνη την
περίοδο. Με βοήθησε πολύ, άλλαξε τελείως ο
τρόπος που βλέπω ορισμένα πράγματα.
Ν: Εγώ ξεκίνησα γιατί είδα πως έκανε πολύ
καλό στην Άλκηστη και ήθελα να δω πώς είναι.
Έτυχε να ασχοληθείτε με το ίδιο αντικείμενο...
Πώς προέκυψε;
Ν: Έχω δύο μικρότερα αδέρφια και επειδή η
μαμά μας δούλευε πολλές ώρες, πειραματιζόμασταν
αρκετά με τη μαγειρική. Είχα δει σε μια
εκπομπή μαγειρικής γαρίδες που τις έσβηναν
με ούζο. Έτσι μαγείρεψα μια γαριδομακαρονάδα
στον παππού μου και στη γιαγιά μου, που
μόλις την έφαγαν, εκστασιάστηκαν. Αυτό ήταν
το έναυσμα για να ασχοληθώ σοβαρά με το
αντικείμενο.
Α: Μόλις τελείωνα το σχολείο και ήθελα να εργαστώ.
Πήγα σε ένα γνωστό εστιατόριο εκείνη
την εποχή, το Spuntino, όπου σύχναζαν πολλοί
επώνυμοι, ανάμεσά τους ο Νότης Σφακιανάκης,
ο Πάουλο Σόουζα, και πολλά μοντέλα. Ρώτησα
αν χρειάζονταν κάποιον για κουζίνα ή σέρβις
και μέσα σε είκοσι μέρες με ξανακάλεσαν.
Ό έρωτας περνάει από το στομάχι;
Ν: Περνάει, αλλά όταν έχεις εστιατόριο και μαγειρεύεις
συνέχεια, είναι δεδομένο ότι θα τρως
απέξω και θα παραγγείλεις junk food.
Α: Κι αυτό περνάει από το στομάχι και έχει και
την ιεροτελεστία του (γέλια).
Ξαναβρεθήκατε μέσω Facebook. Ποια έκανε
την πρώτη κίνηση;
Α: Εγώ την έκανα add, εκείνη μου μίλησε πρώτη.
Ν: Τη μέρα που της μίλησα βρεθήκαμε κιόλας,
εδώ και περίπου δέκα χρόνια είμαστε μαζί.
Νιώσαμε έλξη από την πρώτη στιγμή.
Α: Ό,τι και να κάναμε, ήταν πολύ δύσκολο να
είμαστε χωριστά. Να φανταστείς, την επόμενη
μέρα θα έφευγα τριήμερο με τις φίλες μου και
ήθελα να μείνω με την Ντέμη.
Εκτός από το «MasterChef» υπήρξε άλλη
περίοδος που απομακρυνθήκατε;
Ν: Όχι, χωρίσαμε μόνο στην αρχή από δικό
μου λάθος, επειδή δεν είχα μάθει να συζητάω
στη ζωή μου και ήμουν απόλυτη. Μετά από
ένα τρίμηνο συναντηθήκαμε, συζητήσαμε και
τα ξαναβρήκαμε. Από τότε δεν έχουμε απομα-
Κάνατε σύμφωνο συμβίωσης τον προηγούμενο Ιανουάριο, πήγατε
ταξίδι του μέλιτος;
Ν: Πέρσι κάναμε πολλά ταξίδια, πάντα με κάποια επαγγελματική
αφορμή, γιατί μας αρέσει η δουλειά μας. Η ζωή μας όμως είναι
ένα διαρκές ταξίδι και μόνο το γεγονός ότι έχουμε η μία την άλλη
είναι ταξίδι. Ζούμε εννέα χρόνια του μέλιτος.
Ποιο ταξίδι σας δεν θα ξεχάσετε;
Ν: Είχαμε πάει πέρσι στο Μπαλί, για τα γενέθλιά μου και για ένα
επαγγελματικό άνοιγμα. Από τότε που γεννήθηκα ονειρευόμουν
να ταξιδέψω εκεί, να κάνω σερφ στις παραλίες και μόλις πήγαμε
εκεί καταρρίφθηκαν όλα μου τα όνειρα! Απορούσα γιατί η θάλασσα
δεν ήταν τόσο γαλάζια όσο την έβλεπα στα περιοδικά και
γιατί οι σέρφερ χασομερούσαν. Πήγαμε κρουαζιέρα με ένα πλοίο
όπου φοβόμασταν για τη ζωή μας – κούναγε τόσο, μέχρι που
μείναμε μεσοπέλαγα! Μας είχε πιάσει κλαυσίγελος, παρ’ όλα αυτά
ήταν μια από τις καλύτερες εμπειρίες μας.
Α: Μας είχαν βάλει στο πάνω κατάστρωμα, όπου δεν είχε καθίσματα,
καθόμασταν στο πάτωμα. Όλο αυτό ξεκίνησε από τις
οχτώ το πρωί και τελείωσε στη μία το βράδυ, όλες αυτές τις ώρες
ανακατευόμασταν!
Είχατε ποτέ έντονους καβγάδες;
Ν: Όπως κάθε ζευγάρι νομίζω, όταν υπάρχει μεγάλο πάθος. Τα
συναισθήματα είναι για να εκφράζονται, οπότε, όταν υπάρχει θυμός,
καλό είναι να ξεθυμαίνει. Αν τον κρατάς μέσα σου μεστώνει
και μετά ξεσπάει πιο έντονα. Νομίζω ότι διαλέγουμε να τσακωνόμαστε
συχνά, για να μην αποθηκεύουμε θυμό.
Α: Είμαστε σαν τον σκύλο με τη γάτα, αλλά για μερικές στιγμές
μόνο. Είμαστε εκρηκτικές και οι δύο, κρατάμε μούτρα για καμιά
59