İbrahim METİNFabula
Fabl – I / Zengine çok yaklaşırsan kokarsın.
Zengin adamın biri, bir gün ağacın dalında oturmuş kahvesini içip gazetesini okuyormuş. O sırada oradan geçen bir fakir onu görünce“ bir gün ben de böyle oturup kahvemi içerim.. umarım içerim..” diye düşünmüş. Tam o sırada dalda oturan zengin adam:“ Hey.. Fakir!” diye seslenmiş. Fakir:“ Bana mı seslendiniz?” demiş. Zengin adam:“ Evet evet.. yaklaş bakalım.. şöyle altıma doğru gel..” demiş. Fakir, zengin adamın altına gelmiş:“ Buyrun..” demiş. Zengin adam:“ Fakirler bir ağaç dalında oturup kahve içmek, gazete falan okumak isterler.. yanılıyor muyum?” diye sormuş. Fakir:“ Evet.. isterler.. isteriz. Ne var?” demiş. Bunun üzerine Zengin adam:“ Pis fakir, hiç kafan çalışmıyor! Bir gün kahven ve gazeten olsa bile ağacın olacak mı bakalım!” deyip fakirin üzerine işemiş.
Fabl – II / Her şey kararında olursa güzel.
Esnaf insanın biri bir gün çok sıkılmış..“ ah bir şeyler olsa sıkıntımı alsa” diye düşünürken bir yandan da televizyon izliyormuş. O anda içeriye Müşteri insan girmiş. Buyrun, demiş Esnaf insan. Müşteri insan:“ Sen beni bir şey alacak sandın ama ben yardım almaya geldim.” demiş. Esnaf insan“ hah.. eğlenceyi bulduk işte.. dur bakalım” diye düşünmüş:“ E iste bakalım.. ne isteyeceksin?” demiş. Müşteri sanılan insan:“ Karnım çok aç. Mesela iki ekmek, bir kilo peynir, makarna, çay, bir büyük rakı, bu tip şeyler ver bana.. ne dersin?” demiş. Esnaf insan o kadar çok gülmüş ki bir daha hiç gülmemiş.
Fabl – III / Bazen gel diyenle git diyen aynıdır.
Şoför insan, Yolcu insan almak için durakta durmuş. Yolcu insan:“ Binmek isterdim ama görüyorum ki insanlar ayakta.. oturacak yeriniz yok.” demiş. Şoför insan:“ Binin siz.. ilerde inecek biri var.. oturursunuz. N’ olursunuz binin..” demiş. Yolcu insan da şoföre güvenerek binmiş. Saatlerce gittikleri halde kimse inmemiş. Hava karamak üzereyken Yolcu insan Şoför insana:“ ilerde inecek biri var dediniz, bindim; kimsenin indiği yok.. beni kandırdınız.” demiş. Bu lafları duyan Şoför insan:“ Beğenmediysen inersin! Hatta in!” deyip frene basmış. Bunun üzerine Yolcu insan:“ Teşekkür ederim.. iyi akşamlar.” diyerek inmiş.
Fabl- IV / Katlanmayı bilmeyen öğrenemez.
Erkek insanın biri bir gün ormanda dolaşırken ayağı bir şeye takılmış.“ Aaa.. bu da ne böyle!” diye uğraşıp durdukça daha fazla dolanmış. Kendi başına kurtulamayacağını anlayınca“ bekleyeyim bari.. belki biri beni görür, bana yardım eder..” diye beklemeye başlamış. Saatlerce bekledikten sonra tam umutsuzluğa düşecekken aşağıdaki patikada bir karaltı fark etmiş.“ Hey! Bana yardım edin.. buradayım! Yardım edin!” diye seslenmiş. Az sonra o Karaltı insan, Erkek insanın yanına gelmiş:“ Ne oldu, ne bağırıyorsun?” demiş. Erkek insan:“ Görüyorsun halimi..
6 yardıma ihtiyacım var..”. Karaltı insan:“ Üstüm başım sidik kokuyor. Zengin adam işedi üzerime. Biri lazım bana yardım etsin.” deyip çekip gitmiş. Erkek insan“ Ne kötü insanlar var.. o bunun üzerine işemeseydi bu bana yardım ederdi. Şimdi ne olacak.. nasıl kurtulacağım.. gece olmak üzere..” diye düşünürken bir ses duymuş:“ Kimse yok mu! Kimse yok mu?” Erkek insan“ ah benim gibi yardım arayan biri daha.. bana ne faydası olacak ki.. ama geceyi bu karanlık ormanda yapayalnız geçirmek de var..” diye düşünüp hemen:“ Burdayım buradayım.. yaklaş!” diye seslenmiş.“ Hiç sorma..” demiş Gelen insan“ Hiç sorma.. ilerde inecek var diye aldı beni.. saatlerce ayakta yolculuk ettikten sonra bu dağ başında da indirdi.” demiş. Erkek insan:“ Üzüldüm ama görüyorsun dolandım bir şeye.. kurtulamıyorum.. yardım et.” demiş. Gelen insan:“ Tamam kurtarayım seni de sen de anlat bakalım bana bu niye geldi başına.. bir kötülük yapmış olmayasın?” Erkek insan:“ Valla ne bileyim.. bugün biri“ Karnım çok aç. Mesela iki ekmek, bir kilo peynir, makarna, çay, bir büyük rakı, bu tip şeyler ver bana..” deyince çok gülmüştüm. Ondan olmasın?” Gelen insan, erkek insanı dolandığı şeyden kurtarmış, aşağıya doğru yürümeye başlamışlar. Yola vardıklarında ordan geçmekte olan Şoför insan:“ Binin hadi bakalım.. ayakta mayakta idare edin.. ilerde inecek biri var.” demiş. Binmişler. Yarım saat sonra Önde oturan insan:“ Şoför Bey.. şu ağacın orda indir beni.” demiş. Elinde kahvesi, koltuk altında gazetesiyle inmiş. Onlar oturmuşlar. Gelen insan:“ Bu şoför de ne dengesiz.. indiriyor bindiriyor.” deyince Erkek insan:“ Haklısın.. komik; ama ben o kadar çok güldüm ki artık gülmem.” demiş.