WILK KULTURALNY | STYCZEŃ 2021 | INTERKONTEKST | 15
6 . Blue EP ( Niebieski )
Niebieską epkę zaczyna utwór zatytułowany „ Tripping in Triplets ” w którym panowie także czarują na spokojnie i na lekko , a przede wszystkim dość błogo . Usypiają czujność alternatywą ponownie trochę flirtującą z latami 60tymi , a trochę ze stylistyką wyrwaną gdzieś z Coldplay . Tu także jest dość blisko głównemu konceptowi grupy . Więcej się dzieje w „ Trapdoor ”, choć i tu jest spokojnie , a panowie nigdzie się nie spieszą . Czarują łagodnymi melodiami , spokojem i lekkością , wreszcie tylko nieznacznie rozwijając w nieco mocniejsze , bujające brzmienie . „ What You Said ” także pozostaje w lekkich , trochę onirycznych i sennych klimatach . Znakomicie brzmi też Crescenzo , który śpiewa tu nieco wyżej , ale jednocześnie nie za wysoko , a przy tym przejmująco i delikatnie . Finał tego utworu zaś cudnie zwalnia do niemal całkowitej ciszy , po czym zaczyna nieco mocniej narastać do ostatnich dźwięków zdających się uciekać w przestrzeń noise ' owo-space ' wym zakończeniem . Na koniec pojawia się „ The Collapse of the Great Tide Cliffs ” w którym także czaruje się senną i lekką , a zarazem bardzo rześką atmosferą . Ponownie też jest lirycznie i dość smutno , ale niezwykle i pięknie . Utwór stopniowo rozwija się przywodząc na myśl shoegaze ' owe klimaty , a stylistycznie nawet przypominając te spokojniejsze momenty z British Sea Power . Atmosferę buduje się w nim subtelnie i przestrzennie , z czasem coraz mocniej , ale ani na moment nie korzystając z ostrzejszych brzmień .