WILK KULTURALNY | STYCZEŃ 2021 | INTERKONTEKST | 11
2 . Red EP ( Czerwony )
Czerwony zmienia charakter na kawałki o znacznie bardziej przebojowym , ale i żywszym , rockowym brzmieniu rodem z The Killers , Muse czy U2 z lat 90tych , a nawet Mustasch . Słychać to doskonale w „ I Couldn ' t Do It Alone ”. To wręcz idealny kawałek do potańczenia na imprezie z przyjaciółmi . Po nim czas na „ A Curse Of Cynism ” o świetnym ostrym riffie i wokalu przywodzącym na myśl The Protest Hero ”. Sadzę , że wspomniana by się na taki kawałek nie obraziła i sama mogła go grać , choć mniej w nim techniki , a znacznie więcej ciekawego flirtu z latami 90tymi . Ależ on się doskonale wkręca ! Jako trzeci pojawia się „ Deny It All ” który pod względem brzmienia sięga nieco dalej , bo z kolei zdaje się nieco flirtować z bluesem , ale odpowiednio przyprawionym i nieco przyspieszonym . Jest to utwór nieco łagodniejszy od poprzednika , ale równie zadziorny i nieco przywodzący na myśl Muse z pierwszych dwóch płyt . Finał tej epki to z kolei „ We ' ve Got A Score to Settle ”, który wraca do mocniejszych rockowych brzmień , choć panowie bawią się tutaj klimatem i utwór ma więcej progresywnego nastroju kojarzącego się z kolei z Coheed and Cambria z płyt , które nie są powiązane z głównym konceptem wspomnianej formacji . Nie ma jednak mowy o jakimkolwiek kopiowaniu , a sam utwór jest naprawdę świetny w swojej nieco walcowatej , ognistej strukturze .