Wilk Kulturalny Wilk Kulturalny Numer 7 Kwiecień 2020 | Page 71

WILK KULTURALNY|NUMER 7| KWIECIEŃ 2020|INTERKONTEKST|STRONA 71 („The Band of Pandemonium”). („Ghost Stories And Eros And Thanatos”), a już w następnym W 2004 roku, do Ningen Isu dołączył ukazał się „Ijigen kara no Houkou” nowy perkusista Nobu Nakajima, który („Roar From Another Dimension”). pozostał w zespole do dnia Najnowszy, dwudziesty pierwszy dzisiejszego. Wajima, Suzuki i Nakajima album studyjny „Shin Seinen” („New mieszkali kiedyś razem w dzielnicy Youth”) ukazał się w 2019 roku. Koenji w Tokio, która słynie z subkultur, Grupa w swojej dyskografii posiada muzyki i swobodnej atmosfery. W tym także pięć składanek, z czego samym roku ukazał się kolejny album najnowsza ukazująca się z okazji studyjny, zatytułowany „San-aku trzydziestolecia istnienia (w tym Douchuu Hizakurige” („Journey wypadku liczonego od debiutu Through Three Evil Paths”). studyjnego zespołu) ukazała się pod Kolejny album zespołu pojawił się w koniec 2019 roku i nosi tytuł 2006 roku i nosił tytuł „Fu-chi-ku” "Ningen-Isu Meisaku-sen ~30 („Hoochie Koo”), a rok później ukazał Shunen Kinen Best Ban~" ("Ningen się „Manatsu no Yo no Yume” („A Isu Greatest Hits The 30th Midsummer Night's Dream”). Anniversary Best Album") oraz dwie W 2009 wyszedł następny, płyty koncertowe. zatytułowany „Mirai Roman-ha” („Futuristic Romanticism”), a na kolejny W ostatnich latach popularność trzeba było czekać do 2011, kiedy Ningen Isu znacząco wzrosła. ukazał się „Shigan Raisan” (In Praise Of Spędzili lata będąc mało znani poza This World”). Dwa lata później swoją Japonią, ale stopniowo zyskiwała na premierę miał „Mandoro” („Ten popularności. Świadczy o tym Thousand Garden Lanterns”), a występ na Ozzfest 2013, którego w kolejnym roku „Burai Houjou” gospodarzem był oczywiście Ozzy („Fertility of License”). Rok 2016 Osbourne. Ningen Isu jako fani Black przyniósł „Kaidan Soshite Shi to Eros” Sabbath poczuli się zaszczyceni, a w