WILK KULTURALNY|NUMER 7| KWIECIEŃ 2020|SYLWETKA|STRONA 11
Po przeprowadzce do Południowej
Kalifornii i ostrym rozstaniu z wytwónią
Warner Bros. Holdsworth podpisał
kontrakt z Enigmą na wydanie „Metal
Fatigue”, która wyszła w 1985 roku, razem
z wyżej wspomnianą reedycją „I.O.U.”. W
tym czasie basista Flim & BB Jimmy
Johnson, dołączył do zespołu i podobnie
jak Husband i Wackerman pozostał stałym
członkiem zespołów koncertowych
Holdswortha aż do jego śmierci. Ostatni
raz pojawił się także na wokalu Paul
Williams, z którym Holdsworth rozstał się
ponieważ jak twierdził gitarzysta,
ten miał sprzedawać bootlegi podczas
koncertów. Pod koniec lat 80tych Holdsworth
Kolejny album „Atavachron” z 1986 roku który grał na klawiszach jako
był przełomowym dla muzyka wydaniem, członek zespołu koncertowego
ponieważ jako pierwszy zaprezentował Holdswortha i na dwóch kolejnych
pracę Holdswortha z nowym albumach studyjnych muzyka.
założył własne studio nagrań o
nazwie The Brewery w hrabstwie
North Diego w San Diego, które
stanie się jednym z głównych miejsc
nagrań wszystkich jego albumów
studyjnych zaczynających się od
„Secrets” wydanego 1989 roku
Iiprzez całe lata 90. W wywiadzie z
2005 roku gitarzysta stwierdził, że
nie jest już właścicielem studia po
rozwodzie z 1999 roku. „Secrets”
przedstawił pianistę Steve'a Hunta,
instrumentem o nazwie SynthAxe. Ten
niezwykle zaprojektowany kontroler MIDI Kolabroacja z 1990 roku z gitarzystą
stał się podstawą gry Holdswortha do fuzyjnym Frankiem Gambale'em
końca jego kariery. W następnym roku rozpoczęła się wraz z albumem
ukazał się jego czwarty album „Sand” w „Truth in Shredding”. Był to ambitny
którym nie było wokalu i zaprezentowano projekt współpracy opracowany
dalsze eksperymenty w technologii przez Marka Varneya, brata
SynthAxe. Druga współpraca z Gordonem założyciela Shrapnel Records
Beckiem zatytułowana „With a Heart in My Mike'a Varneya, który był wydawany
Song” nastąpiła w 1988 roku.
za pośrednictwem wytwórni
Legato Records. W grudniu tego